9 สิงหาคม 2547 13:46 น.
กวีบ้านไร่
อย่าหวั่นไหวหวาดกลัวจงเข็มแข็ง
อย่าอ่อนแรงเพราะใจไม่สิ้นฝัน
อย่าท้อแท้เพราะมีฉันร่วมฝ่าฟัน
อย่าสิ้นฝันเพียงเพราะฉันนั้นอยู่ไกล
อย่าหวาดกลัวเวลามาพรากจิต
อย่าได้คิดวุ่นวายให้หวั่นไหว
อย่าท้อแท้เพียงเพราะฝุนหัวใจ
อย่าร้องไห้เพียงเพราะใจเริ่มอ่อนแรง
จงเชื่อมั่นในรักสองเรานี้
จงเชื่อพี่คนดีจงเข็มแข็ง
จงศัทธาในรักนี้ที่เติมแรง
จงเชื่อแสงอานุภาพแห่งรักเรา
อย่าหวั่นไหวให้เชื่อฉันเถิดทูลหัว
จะหวาดกลัวทำไมให้ใจเฉา
ฉันคนนี้ยังคงซื่อในรักเรา
และไม่เอาหนามใจให้เธอกลัว
6 สิงหาคม 2547 16:50 น.
กวีบ้านไร่
แรงกายอ่อนล้า หยิบรูปเธอมายิ้มให้
พลังที่หดหนีไป ก็เติมได้ดังใจต้องการ
งานนี้แม้นจะหนัก หากรักสื่อใจประสาน
เหนื่อยกายที่ทรมาน ก็หายเมื่อเห็นยิ้มนาง
เหน็ดเหนื่อยเมื่อยกาย อ้ายนี้ก็พอทนได้
แต่ว่าหากเหนื่อยเมื่อยใจ ทำไงจะได้สะสาง
ขอเพียงนวลน้องนั้งเรียง อยู่เพียงเคียงข้าง
ทุกอย่างทำเพื่อนวลนาง หาทางพิชิตใจเธอ
30 กรกฎาคม 2547 13:53 น.
กวีบ้านไร่
ขบวนเซิ้งเริงร่าเริ่มนำแห่
เสียงแซ่งแซ่โปงลางดูนางไห
เป็นขบวนงามเด่นสำราญใจ
รำฟ้อนไปพาเทียนใหญ่ให้เวียนชม
งานแห่เทียนเมืองอุบลระบือชื่อ
ดั่งคำลือที่เลืองมาพาสุขสม
เป็นบุญแล้วชาตินี้ที่มาชม
รื่นอารมณ์เมื่อมางานเมืองอุบล
26 กรกฎาคม 2547 11:42 น.
กวีบ้านไร่
หลายร้อยล้านถ้อยคำเธอพร่ำบอก
เพื่อย้ำตอกความรู้สึกว่าคิดถึง
ในห้วงเวิ้งฟ้าไกลให้คำนึง
เฝ้าระลึกถึงเธออยู่ทุกค่ำคืน
หลายหมื่นล้านวจีที่เธอให้
ขอแค่ใจรักจริงไม่ทิ้งหนี
ขอวันนี้ พรุ่งนี้มีเธอเถิดคนดี
ขอรักนี้ของเราจงนิรันดร์
การพบกันของเรานั้นมันช่างแปลก
รักเมื่อแรกแทรกกลางหว่างใจฉัน
เฝ้าทะนุถนอมพร้อมฝ่าฟัน
ร่วมสร้างร่วมสรรค์วันสองเรา
เธอขอเพียงเอาเวลามาพิสูจน์
ใช่คำพูดเพ้อพร่ำแค่เราสอง
เธอขอเพียงเวลาใจใช่ทดลอง
ไว้ประคับประคองกันและกัน...........
แต่งโดย......นกเสรี......๒๔ กรกฎาคม ๒๕๔๗
นำเสนอโดย กวีบ้านไร่ (โดยได้รับอนุญาตจากเจ้าของลิขสิทธิ์ ๒๖ ก.ค. ๒๕๔๗)
23 กรกฎาคม 2547 17:55 น.
กวีบ้านไร่
สัญญาสาบานใดผมไม่มี
ไม่กล้าที่จะเอ๋ยคำบอกได้
เพราะคำพูดที่เกิดจากข้างใน
คงยากจะให้รู้เพียงพูดจา
ขอเอาเวลามาพิสูจน์
มากกว่าคำพูดอันหรรษา
ขอเอาใจพิสูจน์ใจที่ให้มา
คงมากค่ากว่าคำที่พูดกัน
รักหรือแกล้งเวลานั้นคงบ่งบอก
หรือจะตอกจะย่ำด้วยความฝัน
หรือจะบอกจะพูดคงรู้กัน
หากใจนั้นสื่อใจได้ด้วยใจจริง