23 ธันวาคม 2553 13:41 น.
กวีบ้านไร่
รอยยิ้มบนใบหน้า ที่ตราตรึง ซึ้งจิต
โดนรอนสิทธิ์เหือดหาย ไปไหนหรือ
เดินไปไหน เห็นหน้าบึ้ง ชั่งไม่คือ
หรือนี่คือ ครรลองใหม่ของไทยเรา
ก่อนเมืองไทยได้ฉายาว่ายิ้มสวย
ใบหน้ารวยรอยยิ้ม ไม่หมองเฉา
สื่อคุณค่าน้ำใสในใจเรา
เป็นดังเงาความจริงเมื่อมองตา
เปิดหน้าต่างแห่งดวงใจด้วยรอยยิ้ม
กระอุ่มอิ่ม ยิ้มรับ ด้วยห่วงหา
เป็นรอยมิตร ด้วยรอยยิ้ม ปริ่มชีวา
ดังคุณค่า แห่งสายน้ำใจ ที่ให้กัน
แต่วันนี้ใบหน้ายิ้ม แกมปนมีด
มาคอยกรีด กั้นใจ ไร้ความฝัน
รอยยิ้มหาย กลายเป็นแยกเคียวนั้น
ความผูกพันธ์กลายร่างไม่ไว้ใจ
คอยเสแสร้งแกล้งหน้าตีหน้าซื่อ
ยิ้มดื้อดื้อ ซ่อมใจ ไร้น้ำใส
เป็นรอยยิ้มที่ขุ่น มากความนัย
หรือดังใจ หมายฆ่าล่ากันกิน
คืนรอยยิ้ม ให้ใบหน้ากันอีกครั้ง
ลืมความหลังครั้งเก่าก่อน เคยถวิล
คืนความสุข ด้วยรอยยิ้ม ให้ชีวิญ
ลืมเก่าสิ้น ให้เปิดใจ ให้รักกัน
เพราะพวกเราคือดงพงศ์เผ่าชาติ
ผืนธงวาด ไสว โบกทั่วเขตขัณฑ์
หล่อรวมใจเป็นเชื้อชาติไทยนั้น
จงร่วมกันรักกัน พงศ์เผ่าไทย
24 พฤศจิกายน 2553 12:03 น.
กวีบ้านไร่
ทางกายที่ห่างไกล.................แต่ทางใจไม่ห่างกัน
ภาพเก่ายังเฝ้าฝัน................กับคืนวันไม่เปลี่ยนแปลง
ห่างกันเพียงแต่ร่าง..............ใจเคียงข้างไม่หองแหง
รักเราเฝ้าเติมแรง................ไม่แสแสร้งเพราะจริงใจ
หากรักคือการให้................. ทั้งดวงใจให้แขไข
ไม่เคยเสียดายใจ................ที่ให้เธอทุกคืนวัน
วันคืนที่เปลี่ยนผ่าน..............กับดวงกาลที่เคลื่อนวัน
ทุกสิ่งเปลี่ยนไปนั้น..............แต่รักฉันไม่เปลี่ยนตาม
ยามสุขอยากชมชื่น.............. ยามขมขื่นอยากไถ่ถาม
ยามเศร้าเฝ้าติดตาม........... อยากไถ่ถามให้คลายใจ
อ้อมกอดที่กอดเจ้า............... ยังกอดเงาเจ้าแขไข
ไม่อาจเปลี่ยนกอดใหม่........ เพราะว่าใจ ฉันให้เธอ
กวีบ้านไร่ มอบให้สาวคนไกล
20 พฤศจิกายน 2553 09:00 น.
กวีบ้านไร่
ยามใดที่เหงา สิ้นหวัง
ขอให้นั่งดูคีย์บอร์ด จะได้รู้
ว่ามี ไอ เคียงข้างกับตัว ยู
อยู่เคียงคู่ชิดใกล้ ไม่เสือมคลาย
ในยามที่คุณเหงาท้อแท้
เพียงแค่แลดู ไอ ยู ที่มองเห็น
ว่ามัน คงมั่น เคียงข้างทุกเช้าเย็น
เป็นประเด็น บอกใจไม่เสือมคลาย
ไม่มีวัน ไอ ห่างจาก ยู ได้
เป็นความหมาย ตรึงใจ ไม่ห่างหาย
เป็นความรัก ที่มั่นคงไม่เสือมคลาย
คือความหมายแห่งรัก นิจนิรันดร์
18 พฤศจิกายน 2553 22:24 น.
กวีบ้านไร่
แม้นคำซึ้ง ตรึงใจอาจห่างหาย
ที่ทำได้แค่คิดถึง ยังส่งหา
ความจริงใจ มากล้นกว่าตีตรา
ดุจดังว่าเพชรพลอย ไม่คล้อยครึ่งใจ
อาจไม่มีอัธรส ลิ้มคำพิศ
แต่ไม่คิดนอกใจ ที่ส่งให้
ฉันยังคงตรึงตราความจริงใจ
ไม่เปลี่ยนไปกับเวลาที่เปลี่ยนแปลง
9 กันยายน 2553 23:53 น.
กวีบ้านไร่
แม้นบางครั้ง รักเราจะเหือดหาย
ความรักเหมือนคลาย จากใจที่คบหา
แต่ว่าห้วงความรู้สึก ในห้วงเวลา
กลับปั่นหมุนมา ให้กลับคิดวกวน
ไม่เคยเสียใจที่ได้รัก สักนิด
แต่เพียงคิด น้อยใจ และสับสน
กับคำรักที่หายจากปาก ให้ยินยล
เพียงเพื่อดล หนทางรักในห้องใจ
อยากได้ยินสักครั้งว่ารักกัน
ไม่ใช่ฝัน เพ้อไป กับแสงไข
คำว่ารัก คงไม่ยากเกินกว่าจะให้ใจ
เพียงเพื่อใคร คนนั้นบอกรักกัน
แต่ความรัก มิได้ออกแบบไว้
เพียงแค่ได้ เห็นร้อยยิ้ม ก็สุขสันต์
ยามเธอทุกข์ คิดเห็นเรา เพียงเท่านั้น
สิ่งที่ฉันต้องการให้เป็นไป
ฉันรู้ ฉันเป็นคนที่สอง
เพียงสำรองรักเธอ ให้คงไว้
แต่ฉันก็ยัง ชื่นอก ปกมันไว้
เพียงเพื่อใจ รักเธออย่างที่เป็น
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟกวีบ้านไร่
หน้าส่วนตัว
2354
