30 เมษายน 2547 11:10 น.
กวีบ้านไร่
คงรู้ดีในวันที่เธอจาก
มีคำฝากคือลา พาเศร้าเหงา
ทั้งเจ็บปวดโหมมาสู่ใจเรา
รักที่เฝ้าภักดีมาเปลี่นไป
ฉันไม่โกรธโทษใครหรอกวันนี้
ถ้าไม่มีรักเธอที่เฉไฉ
คงไม่รู้หญิงหน้าซื่อที่จริงใจ
เป็นภาพในที่ก่อมาลวงตาเรา
พี่ดีเกินไปคือสิ่งที่เธอพูด
ชวนพิสูจน์ ถึงคำพูดที่เขลาเขลา
เพราะฉันดีเกินไป เธอไม่เอา
รักเศร้าเศร้า มาล่มลงเพราะทำดี
ไม่นึกฝันว่าเธอนิยมชอบ
จึงได้ตอบชอบคนเลวหรือ ยายี
ทั้งโจรป่า ฆ่าคนเลวมากมี
ก่อนหน้านี้มาสร้างฝันฉันทำไม
ไปเถิดไปไปเถิดน่ะที่รัก
ฉันประจักษ์รักแท้คนหน้าใส
เพียงเท่านี้ฉันก็รู้ถึงดวงใจ
หญิงหน้าใสใจร้ายไม่ขอเจอ
30 เมษายน 2547 11:08 น.
กวีบ้านไร่
ถึงแผ่นดิน ถิ่นไทยจะเหลือน้อย
พวกคนถ่อยอย่าได้หมายมาแยกหนี
พวกเรารัก รักยิ่งชีพพร้อมพลี
ดุจชีวี เหล่าผู้กล้าทั้ง ๕ นาย
พลทหารดอนียา แตกอนี้
ผู้ที่มีความภักดีไม่หนีหน่าย
เข้าต่อสู้จนชีพจบมะลาย
แผ่นดินใต้รักษาไว้ ไม่ยับเยิน
สิบโทสามารถ กลายดอนกลาง
ธงชาติวางทับร่างน่าสรรเสริญ
ทั้งหน้าที่ชีพนี้พร้อมเผชิญ
กล่าวสรรเสริญอีกหนึ่งท่านผู้กล้าไทย
ส.ต.ต. ณรงค์ชัย พลเดช
ระงับเหตุจนตัวต้องสิ้นศัยย์
ผลที่ทำยังคงตราตรึงใจ
เราคนไทยได้อาลัยในคนดี
ขออาลัยอีกหนึ่งท่านด้วยความรัก
จ.ส.ต. เลิศศักดิ์ เที่ยงธรรมนี้
ท่านต่อสู้ มุ่งทำชอบและทำดี
ชีพนี้พลี ชื่อนี้จะอยู่นาน
ส.ต.อ. ชำนาญ ผู้หาญกล้า
สกุลว่าเนียมธรรม ชั่งกล้าหาญ
หนึ่งในห้า ที่ต่อสู้ผู้รุกราน
ปกป้องบ้านให้ห่างจากโจรไพร
ขอไว้อาลัยด้วยใจรัก และขอแสดงความเสียใจกับครอบครัวผู้กล้าทั้ง ๕ ท่าน อย่างสุดซึ้ง
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟกวีบ้านไร่
หน้าส่วนตัว
793
