22 เมษายน 2545 03:36 น.
กวีบ้านนอก
มองทะเล เห็นเรือใบ ไกลเกินคว้า
มองดูฟ้า มีปุยเมฆ ลอยข้ามหัว
มองนกน้อย บินไปมา รอบๆตัว
ฟ้าสลัว สีส้ม งามเหลือทน
ไม่อยากเชื่อ นี่คือโลก ที่อาศัย
นี่เมืองไทย ธรรมชาติ งามทุกหน
ช่างโชคดี ที่ได้เกิด มาเป็นคน
มีตัวตน ในประเทศ เขตแดนไทย
22 เมษายน 2545 03:21 น.
กวีบ้านนอก
หากบนฟ้า มีนก ทั้งน้อยใหญ่
หากพงไพร ป่าเขา มีสัตว์ป่า
หากทะเล มีกุ้งหอย และปูปลา
ในโลกา ก็ต้องมี รักยืนยาว
หากแดนใด ไร้รัก ก็ไร้สุข
มีแต่ทุกข์ ร้าวราญ มารคอยสาว
อย่าไปคิด ว่าโลกนี้ รักไม่ยาว
เพียงแต่เรา หารักแท้ ยังไม่เจอ
22 เมษายน 2545 03:07 น.
กวีบ้านนอก
บนท้องฟ้า สีคราม งามสดใส
เมฆลอยไป ไม่มี ใครหยุดยั้ง
เหมือนมนุษย์ ที่เปี่ยม ด้วยพลัง
แม้ถูกรั้ง ถ้าสู้ไป ก็ได้ดี
เราเป็นคน ไม่ใช่สัตว์ อย่าท้อแท้
มีทางแก้ ให้รอดพ้น จนสุขี
ซักวันหนึ่ง ถึงจะช้า นานหลายปี
ก็มั่งมี ด้วยกันได้ หากตั้งใจ
ปัจจุบัน แม้ลำบาก แสนเศร้าโศก
อยู่บนโลก ที่ยุ่งเหยิง ไม่อ่อนไหว
หากเรามี ความมุ่งมั่น หมดหัวใจ
ความฝันไหน ก็ลุล่วง หากพากเพียร