8 มกราคม 2553 21:39 น.
กวีน้อยเจ้าสำราญครับ
*ฉันน่ะคิดฟุ้งซ่านอยู่นานแล้ว
เรื่องกินแห้วกินเผือกเลือกไม่ไหว
เกิดมาหล่อน้อยนักจักทำใจ
หล่อเมื่อไรเลือกได้สบายครัน
*แถมน่ะแถมดำดีสีไม่ตก
เห้อตลกหน้าตาว่าอย่างนั่น
ดั้งเล็กไปเกิดช้าว่าไม่ทัน
หรือสวรรค์ปั้นเล่นเล่นไม่เน้นจริง
*อีกทั้งจนตลอดชาติอนาถแท้
สาวไม่แลไม่มองไม่ต้องใจหญิง
เอ่อคนสวยอย่าตำหนิมาติติง
ถ้าถูกทิ้งอย่ามาง้อ...ขอคบเลย เชอะๆๆ เชอะๆๆ
*อยากจะเชอะแชอะเชอะ เธอคนสวย
ชอบคนรวยคนหล่อพอเขาเฉย
ต้องฟูมฟายทุกครั้งเหมือนดั่งเคย
จำต้องเผยมาดพระเอกอเนกอนันต์
*จึงหยิบผ้าเช็ดหน้ามาเป็นโหล
พร้อมโตโต้ (Toto)อีกผืนเห็นยืนสั่น
กลัวน้ำตาท่วมเมือง...เป็นเรื่องกัน
ด้วยเพระฉันหวังดีแท้....นะแม่คุณ
8 มกราคม 2553 07:23 น.
กวีน้อยเจ้าสำราญครับ
กลบทสร้อยสน แบบที่ 2
*โอ้ใจ ใจเราฝัน ถึงวันเก่า
เก่าก่อน ก่อนนั้นเรา เฝ้าใฝ่ฝัน
ฝันหา หาคราใด ยามไกลกัน
กันเหมือน เหมือนฟ้ากั้น ขีดคั่นลง
*ลงคิด คิดถึงนัก คนรักข้า
ข้าครวญ ครวญใฝ่หา คล้ายว่าหลง
หลงถ้อย ถ้อยรำพัน อันซื่อตรง
ตรงใจ ใจพะวง ชวนหลงตาม
*ตามแต่ แต่วาสนา จะพาช่วย
ช่วยชี้ ชี้อำนวย อวยจิตหวาม
หวามล้ำ ล้ำเพียงหนึ่ง ซึ่งคนงาม
งามพบ พบต้องถาม เจ้าทรามวัย
*วัยวัน วันล่วงเลย ปีเลยผ่าน
ผ่านเหงา เหงาเนิ่นนาน ยากต้านไหว
ไหวหวั่น หวั่นเพราะห่วง ยอดดวงใจ
ใจพี่ พี่มอบให้ ไม่เปลี่ยนแปลง
7 มกราคม 2553 09:23 น.
กวีน้อยเจ้าสำราญครับ
*ฝนหล่นเม็ดโปรยปรายในหน้าหนาว
บอกเรื่องราวผิดฤดูคนรู้ทั่ว
กรุงเทพฯน้ำท่วมเมืองเรื่องน่ากลัว
เริ่มจะมั่วกันไปเมืองไทยเรา
*ในภาคเหนือเบื่อหนาวถึงคราวบ่น
ฝนตกจนเปียกปอนแทบนอนเฉา
หนาวน้ำค้างบางวันพอบรรเทา
แต่หนาวฝนทนเอาไม่เข้าที
*ภาคอีสานก็ตกได้ไม่หยุดหย่อน
กลางคืนนอนสบายกายสุขี
พอเช้ามาบ่นกันทั้งวันปี
เอ่อฝนนี้ตกเอาโล่หรือกระไร?
*ส่วนภาคใต้ตกหนักไม่พักผ่อน
ฤดูร้อนก็ร้อนนอนไม่ไหว
ฤดูฝนหล่นพรำต้องทำใจ
ทั้งอ่าวไทย อันดามัน ใกล้กันจริง
หน้าส่วนตัว
1022
Lovers
0 คน เลิฟกวีน้อยเจ้าสำราญครับ
Calendar
