27 พฤศจิกายน 2551 20:48 น.
กวีตัวจิ๋ว__
เพราะ.....อะไร......ไม่เข้าใจเธออีกแล้ว
เพราะ.....อะไร......เจอหน้าแล้วไม่ทักฉัน
เพราะ.....อะไร.......ไม่กล้าจะคุยกัน
เพราะ......อะไร......ทำไมฉันต้องหนีเธอ
คง.......จะเป็นเพราะยังไม่ถึงกาล
คง.......อีกนานใช่ไหมกลัวใจเผลอ
คง.......จะเป็นได้เพียงแค่เพื่อนเกลอ
คง.......จะยังไม่ใช่เธอหรืออย่างไร
ไม่ใช่.........หรอกหลอกตัวเองเก่งหนักหนา
ไม่ใช่.........หรอกใจพาให้หวั่นไหว
ไม่ใช่.........หรอกหยอกเหย้าเราร่ำไป
ไม่ใช่..........หรอกหัวใจไม่รับฟัง
ฉัน...........จะยืนตรงนี้ตรงที่เดิม
ฉัน...............จะเติมความสุขสนุกสนาน
ฉัน...................จะไม่ทำให้เธอรำคาญ
ฉัน.......................จะยิ้มหวานหวานส่งให้เธอ
24 กันยายน 2551 22:51 น.
กวีตัวจิ๋ว__
ปิดเทอมนี้กวีน้อยร้อยเรียงถัก
เป็นคำอักษราภาษาศิลป์
ให้พี่พี่ที่น่ารักได้ยลยิน
จะแต่งกลิ่นหอมหวานผ่านบทกลอน
คิดถึงพี่บ้านกลอนทุกทุกคน
น้องหน้ามนคนนี้มิอาจถอน
ความรักที่ใส่ลงไปในบทกลอน
จึงรีบร้อนล่อนมาที่นี้เลย
หลังจากสอบเสร็จแล้วแว่วยินเสียง
ดั่งสำเนียงเรียกน้องมิอาจเฉย
น้องจึงรีบเปิดคอมเหมือนดั่งเคย
เพราะมิอาจละเลยการแต่งกลอน
หน้าส่วนตัว
1347
