5 พฤษภาคม 2551 17:48 น.
กวีตัวจิ๋ว_
อยากเป็นเด็กตัวเล็กเล็กอย่างนี้ต่อ
ฉันไม่ขอเติบโตไปอีกรุ่น
ขอเป็นเด็กต่อไปได้ไหมคุณ
อยากเป็นเด็กวุ่นวุ่นต่อเรื่อยไป
ไม่อยากเป็นวัยรุ่นครุ่นคิดหนัก
เป็นประจักษ์เห็นแท้แถลงไข
มีเรื่องโน้นเรื่องนี้ให้กลุ้มใจ
เหตุอันใดผู้คนถึงอยากเป็น
ทำยังไงถึงจะได้เป็นเด็กต่อ
จะต้องขอโดเรม่อนช่วยใช่ไหม
คงต้องนั่งไทม์แมชชีนเพื่อกลับไป
สมดั่งใจที่ได้หวังรั้งช่วงวัย
แต่ก็คงเป็นเพียงฝันรั้นชีวิต
ทั้งที่จิตไม่อยากโตเป็นผู้ใหญ่
แต่ชีวิตต้องดำเนินไปตามวัย
จำหทัยไม่ฝืนกฏลดเวลา
4 พฤษภาคม 2551 17:50 น.
กวีตัวจิ๋ว_
คุณเป็นใครมาจากไหนทำไมหนา
คุณเข้ามาในชีวิตลิขิตฝัน
คุณดูแลเอาใจใส่ฉันทุกวัน
ทำให้ฉันมีความสุขในทุกครา
คุณเป็นดั่งสายลมที่ห่มฉัน
คนคนนั้นที่ฉันรอใช่ไหมหนา
ทำให้ฉันนั้นยิ้มไม่โศกา
ทุกเวลาฉันนี้อยากใกล้คุณ
คุณเป็นดั่งเวหาที่กว้างใหญ่
คอยห่วงใยห่วงฉันพลันคิดถึง
คุณดูแลแม้ห่างไกลยังคะนึง
คุณเป็นหนึ่งในใจในทุกกาล
แต่ฉันนี้คิดกับคุณเพียงพ้องเพื่อน
ฉันย้ำเตือนตัวเองทุกสถาน
เพราตอนนนี้ยังคงไม่ใช่กาล
คงอีกนานกว่าจะถึงซึ่งเวลา