กสิกรรมาลัย

กวินทรากร

เรียวรวงพวงพุ่มข้าว...........สีทอง
เหลืองอร่ามงามเกิน...........กล่าวอ้าง
งามทิวทัศน์ตามสอง...........ฝั่งฟาก..ถนนเอย
ผืนพิภพนี้กว้าง...............กว่าเห็น

ชาวนาเหนื่อยยากต้อง.........ตรากตรำ
หยาดเหงื่อดังฝนกระเซ็น....เซาะพื้น
ไถแปรปักกล้าทำ..............เป็นกลุ่ม..กอเอย
พลิกแผ่นดินให้ชื้น............ชุ่มเย็น

เรียวรวงพวงพุ่มข้าว............คือเงิน-
ตราที่เปลี่ยนทุกข์เป็น...........สุขไซร้
สุขใดเท่าได้เดิน................ล่วงบ่วง..หนี้เอย
คำพระท่านอ้างไว้...............เนิ่นนาน

ชาวนานั้นห่วงฟ้า................ห่วงฝน
หนี้เพิ่มดอกเบี้ยบาน............บ่รู้
นายทุนทุรชน...................เลวชาติ
ขูดรีดปล่อยกู้ไร้..................มโนชธรรม

วงจรอุบาทว์ล้น..................สังคม
เอารัดเอาเปรียบสำ-.............นึกสิ้น
ชาวนานั่งระทม..................ทุกขเทวษ
เจ็บป่วยนอนร้องดิ้น..............ดุจหมา

สังเวชประเทศเอื้อ................อาทร
กสิกรรมาลัย......................จะร้าง
ชาวนาพเนจร..................อดอยาก
ต่อแต่นี้เวิ้งว้าง....................วอดหวัง

กสิกรรมาลัย=ที่อยู่แห่งการทำไร่ไถนา,หมายถึงแผ่นดินก็ได้ แต่ในที่นี้ให้หมายถึง ท้องไร่ท้องนา