เปิดม่าน

กวินทรากร

เมืองพุทธชำรุดล้ำ.............แรงกรรม
แรงกิเลสระยำ....................ยุดยื้อ
ยูรยาตรถลำ.......................โลกิเยศ..แล้วพ่อ
หลงแก่งแย่งตีบตื้อ............ต่ำช้าอัชฌาสัย

ใครใจใหลหลับแล้ว...........ลืมธรรม์
ล้วนถ่อยปล่อยจิตฝัน.......ใฝ่บ้า
เฝ้าบอกพระพุทธบรร-......หารห่อน..ซึ้งเอย
แสนโอษฐ์คนยออ้า.............โอ่โอ้สุขเขษม

อิ่มเอมเปรมเปี่ยมด้วย.........กามกาวย์
ร้อยราคร้อยกองฉาว-..........โฉ่แท้
โฉดทึ่มกระพี้พราว..........เพ็จพร่ำ..เพ้อเอย
มีแก่นง่อนแง่นแม้.................โม่ห์ล้ำเลยผลาญ

กานท์กลอนสะท้อนซึ่ง........สิ่งจินต์
ดีชั่วตัวกวินทร์.......................เวี่ยไว้
ผู้รักอักษรินทร์.......................เลือกลัพธ์ รจน์เอย
สาส์นสลักจักให้.....................โทษรู้ระงับเสีย