31 ธันวาคม 2545 15:16 น.
กวินทรากร
ศรีบุญเรือน เขยื้อนกาย ในถนน...............
รถยนต์ชน ชีพม้วย ด้วยหุนหัน.....................
หิวโหยหา อาหาร สารพัน.........................
เลี้ยงชีวัน ฉันจิ้งจก นกหนูนา
เหล่าลูกน้อย กระจ้อยร่อย คงหงอยเหงา...
นอนซึมเซา เฝ้ามองเมียง อย่างเดียงสา
ในยามสาย ไม่เห็นแม่ แต่เช้ามา..............
ลูกวิฬาร์ แสนอ าทร นอนลำพัง
เกิดเป็นแมว อนาถา หาที่สุด....................
ต้องคู้คุด หยุดเหลียว เสียวสันหลัง
เอาใจนาย หมายให้ ไม่ชิงชัง...................
เพื่อประทัง ยังชีวิต อันอิดโรย
แลกกับข้าว คาวหวาน ท่านขุนให้.............
ร้องเหมียวเหมียว เทียวไป คลายหิวโหย
โอ้เคราะห์ซ้ำ กรรมสนอง ร้องโอดโอย......
ต้องตายโดย สุจริต อนิจจา
พวกลูกแมว ตัวเป็นแมว ใจเป็นแมว..........
อยู่องค์การ เสียแล้ว ใครรักษา
เขากลับบ้าน วันปีใหม่ ไม่นำพา................
ปีเก่าลา ชีพคงลับ ไปกับวัน
ณ ที่หนึ่ง ซึ่งจะเงียบ เปรียบป่าช้า..............
เทคผับบาร์ คราคร่ำ ล้ำสุขสรรค์
ณ ที่หนึ่ง ซึ่งจะสุข กลับทุกข์พลัน.............
โอ้สวรรค์ หรือนรก ตกกับแมว
ที่มาของรูป
http://www.cat4love.com
26 ธันวาคม 2545 21:01 น.
กวินทรากร
ติ........เตียนเขียนขีดไว้...................วอนจำ
เพื่อ...ประหารหั่นคำ..........................ซื่อบื้อ
ก่อ.....การกวีกำ-................................หนดแบบ...บรรณา
(กวน) ...กำราบเด็กดื้อ......................ด่าด้วยวรรณศิลป์
ติ........เตียนเขียนขีดไว้.....................วอนใครใครใคร่จดจำ
เพื่อ...ผลาญประหารคำ.....................ที่ซื่อบื่อและอื้อฉาว
ก่อ.....การกวีแล้..................................กำหนดแน่แท้เรื่องราว
กวน...ใจเด็กในคราว...........................คิดแต่งกลอนค่อนแคะ กรรณ
24 ธันวาคม 2545 13:37 น.
กวินทรากร
ใครครูอาชีพครู......................จะต้องรู้ประคองตน
ใครครูของผู้คน......................จะต้องรักประจักษ์สอน
ใครครูอาชีพครู.......................จะต้องรู้วิชากร
ผองชนเขาไหว้ วร....................เพราะล้ำเลิศจริยา
ใครครู บ่ ใช่ครู........................เป็นเพียงผู้ขายปัญญา
คือคนหวังเงินตรา...................เห็นลูกศิษย์คือกำไร
ใครใครก็เป็นครู......................หากยึดอยู่เพียงมีใบ-
ปริญญาที่บรรลัย-...................จรรยาบรรณอันเชิดชู
ตะเอ๋าแกล้งแถลงกาพย์..........ใช่หยามหยาบแต่อดสู
อยากเห็นคนเป็นครู.................มีวิญญาณเพื่อสังคม
ยกฐานะประเทศ.......................ที่ทุเรศและขื่นขม
ให้พ้นจากโคลนตม...................ด้วยสมองและสองแขน
ครูดีมีไม่มาก.................................ยังหายากและขาดแคลน
ครูดีศรีเมืองแมน........................บ่ ยอมเนาในดงดอย
ชาวชนบทรอ..............................หัวอกฟ่อแฟบเหงาหงอย
เด็กเด็กเล็กเล็กคอย.....................องค์ความรู้จากครูเอย
9 ธันวาคม 2545 17:30 น.
กวินทรากร
รัฐธรรมนู้ญล่ำ............เลิศคุณ
อธิปไตยดุล-..............ยะด้าว
บรรดาประชาสุน-.........ทรีสุข
เอกราชะอะคร้าว...........คู่แคว้นแดนไทย
1 ธันวาคม 2545 15:32 น.
กวินทรากร
ศรีศรีขัติเยศจ้าว ด้าวแดนสยามภพ
ส่ำราษฎร์นบอภิวาท เบื้องบัวบาทภูมี
องค์จักรีนฤบดินทร์ ธ เป็นปิ่นประเทศ
ปกเกล้าเกศนิกร ดับทุกข์ร้อนนานา
ชาวประชาชื่นมื่น ทั่วพ่างพื้นพสุธา
ห่อนหาไหนเทียบท้าว ยศยิ่งยศอะคร้าว ทั่วหล้าลือเขษม
เปรมปรีดิ์ภักดิถ้วน.........หญิงชาย
ชนม์ชีพทูนถวาย............ท่านไว้
พระราชดำรัสหมาย.........สอนสั่ง..พสกเอย
ปวงประณตบทมาลย์ไท้...แซ่ซ้องสดุดี
ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อมขอเดชะ