1 ตุลาคม 2545 15:12 น.
กวินทรากร
สักวา สายเดี่ยว เกี่ยวเกาะอก
หวั่นวิตก วัยรุ่น วุ่นแสงสี
เห็นกงจักร ทักทะนง จงกลนี
ดวงชีวี นี้บรรลัย ไม่หวั่นกลัว
สถานที่ อโคจร ตะลอนหา
เที่ยวท่องรา ตรีกาล อันสลัว
กามารมณ์ ชมชื่น มึนเมามัว
มองความชั่ว ว่าหวาน ซ่านเสียวกาย
เรื่องศึกษา เล่าเรียน ลืมเพียรคิด
ยาเสพย์ติด ผิดชอบ ลอบซื้อขาย
เรื่องอัปรีย์ ศีรษะ มิละอาย
อิ่มอบาย- ยะมุข ทุกทิวา
โบสถ์วิหาร การเปรียญ เจียรสุสาน
สมภารพาล นั้นมาก ยากรักษา
สังคมเสื่อม เหลื่อมล้ำ กรรมบีฑา
นรกา น่าเสบย กว่าเคยเป็น
คนกระทำ ความชั่ว ไปกลัวบาป
จริตหยาบ จาบจ้วง ไปล่วงเห็น
แสงพระธรรม อำไพใจ ร่มเย็น
ลำเค็ญเข็ญ เช่นไร ไร้สิ้นเอย
30 กันยายน 2545 16:47 น.
กวินทรากร
โอ้อก วิตก ยิ่ง..........................ยุวะหญิงสะอิ้งองค์
ทำให้หทัยหลง...........................ลุ สิเน่หะเล่ห์ลวง
รุ่มร้อนและอ่อนล้า......................ทุมนา ประหม่าดวง
แดเดือด บ่ เหือดปวง.................อคนี ทวีรณ
แลรูปก็จูบทาบ..........................ทะนุภาพ ขนาบยล
เก็บใกล้มิไกลตน........................ตะละคราว จะเข้านอน
ยามหลับ ก็ กลับฝัน......................อดิพันธนาวรณ์
วิญโญสโมสร............................สิรินิตยารมณ์
ยามตื่นสะอื้นจิต.........................สติคิดคะนึงตรม
ชั่งใจจะงายงม...........................ฤดิเตือนมิเคลื่อนคลาย
ฉันใด นะ ได้ สุข ? ......................มหทุกข์ สลายหาย
ชื่นสมภิรมย์หมาย........................นิรโศกวิโยคทรวง
30 กันยายน 2545 16:42 น.
กวินทรากร
อาวรณ์อ่อนอกโอ้............อนิจา
จิตหม่นจนปัญญา...........ยิ่งแล้ว
เลือนรางพ่างมรรคา.......คราวย่าง...เหยียบเอย
ไร้ประทีปเทียนแก้ว........ส่องให้เห็นทาง
ปางสนธเยศยื้อ...............ยุดทรวง
หวาดระแวงแคลงดวง...จิตแท้
โสมผ่องล่องลอยสรวง....แสงเสื่อม
ไอพยับจับแปร้................ปิดกั้นรัศมี
ราตรีลี้ลับด้วย.................ไร้ดาว
อาตม์ระทมลมหนาว-.......เหน็บเนื้อ
นองอัสสุชลพราว.............พรมพักตร์...นองเอย
นองส่ำสายฝนเกื้อ.............ตกต้องสรรพางค์
หทยางค์หมางบาดเร้า......คิดคะนึงถึงเจ้า
ใฝ่เพ้อรำพึง
ตราตรึงซึ่งรักซ้อน..............จิตจึ่งเจ็บสะท้อน
ทุกข์ท้อทรมาน
จารสารเสนาะไว้................คืออัคคีที่ไหม้
ลุกร้อนรอนทรวง
30 กันยายน 2545 16:14 น.
กวินทรากร
สายธารอันเอ่อท้น.........ธานี
ทั่วนครสวรรค์มี............แต่เศร้า
น้ำบ่าคร่าชีวี.................วาดวอด
ทรัพย์วิบัติพลัดเจ้า.......ทรัพย์สิ้นสุขเขษม
อิ่มเอมเปรมปิติตั้ง........มหรสพ
งานแข่งเรือเถืองบ........โง่แท้
ไร้มันสมองขบ..............คิดใคร่....ควรฤา
เงินที่ทุ่มคุ้มแม้...............มอบผู้ทุกข์เข็ญ
30 กันยายน 2545 16:06 น.
กวินทรากร
น้ำเหนือเมื่อไหลบ่า
ลิ่วลิ่วมาพาหวั่นใจ
ฝนตกอุทกภัย
พิบัติเยือนเสมือนเคย
น้ำเหนือเจือน้ำตา
ลมบนฟ้าคราลำเพย
ขาดญาติมิตรชิดเชย
ช่างหนาวเหน็บเจ็บอารมณ์
รัฐบาลต้องหาญกล้า
เกื้อบรรดา ประชาคม
แก้โศกพิโยคตรม
ตริเตรียมงาน การฉับไว
ทุกข์ท้นล้นบ้านเมือง
มัวช้าเชื่อง เซื่องซึมใย
วัวหายในบ้านใคร
ไม่ล้อมคอก บอกสันดาน
อนิจาน่าอนาจ
ทรราช ชาติชั่วชาญ
เรืองศาสตร์อำนาจพาล
พิเคราะห์เหตุทุเรศใจ
ดาษดาส่ำอาเพท
เพราะพวกเปรตกินนอกใน
ทุจริตจิตจัญไร
จึงก่อโศกนาฎกรรม
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟกวินทรากร
หน้าส่วนตัว
1180
