25 พฤษภาคม 2551 19:44 น.
กล้วยน้ำว้า
หนทางอีกไกลที่เราต้องเจอ
ขอเพียงเธอจะเดินเคียงข้างฉัน
ต่อให้ทางคดเคี้ยวจะบุกบั่น
จะฝ่าฟันอุปสรรคกับเธอ
จะต้องเจอพายุหรือลมฝน
จะไม่บ่นคอยเคียงข้างเสมอ
จะไม่หนีตีจากแม้ไม่เจอ
ฉันกับเธอจะเดินไปด้วยกัน
19 พฤษภาคม 2551 20:16 น.
กล้วยน้ำว้า
อ้างว้าง เดียวดาย บ้างไหม
ระหว่างตัวไกลใจห่าง...
ขอบฟ้าปลายตาจืดจาง
ช่องว่างระหว่าง...ท้องทะเล...
เกลียวคลื่นยังคงกล่อมนอน
ฝากหมอนประคองหลับไหล
แสงจันทร์...ฝากกล่อมดวงใจ
พาเรือลำใหญ่...แล่นมา
เข้าฝั่งซะที...พี่เอ๋ย
น้องคอยจนเชยแล้วหนา
อีกนานไหม...หนอดวงใจจะกลับมา
จะได้จบสิ้นเสีย...การรอคอย...
13 พฤษภาคม 2551 22:45 น.
กล้วยน้ำว้า
ฝากเรือกล่อมเธอนอน ให้งามงอนจงหลับฝัน
ฝากเรือหน่อยแล้วกัน ให้เธอฝันดีทุกคืน
ถึงไม่ได้ชิดใกล้ แสนสุขใจมิขมขื่น
เกลียวคลื่นจงอย่ากลืน ความคิดถึงที่ส่งไป
7 พฤษภาคม 2551 11:21 น.
กล้วยน้ำว้า
อันช้อนส้อมเหล่านี้มีไว้ใช้
คนทั่วไปเขาไว้ใช้กินข้าว
แต่พี่ยานึกสนุกจี้จุดเมา
ก็เลยเอามันมาเล่นเป็นเกม
ขมุบขมับดันไปหยิบได้ส้อม
ก็เลยต้อง สุดซอย ห้ามบ่ายเบี่ยง
แต่ถ้าใครอยาก สุดซอย ไม่แชร์เชียง
หยิบไปเลย หยิบแต่ส้อม เมาสมใจ
6 พฤษภาคม 2551 19:48 น.
กล้วยน้ำว้า
มีคนมากมายผ่านเข้ามาในชีวิต
แต่ความรักก็หามีสักนิดไม่
เป็นเพราะว่ามีเธออยู่เต็มหัวใจ
ถึงแม้นานเพียงไหนเต็มใจรอ
จะกี่เดือน กี่ปี ที่ผ่านพ้น
คน ๆ นี้ยังอดทน ไม่ทดท้อ
ขอเพียงแค่เธอกลับมาเท่านั้นพอ
กี่ร้อยคนก็ไม่ง้อ รอเพียงเธอ