15 กรกฎาคม 2548 22:54 น.
กล่องดนตรี
***ความสำเร็จ ไกลเพียงจิต จะเอื้อมคว้า
แม้กายล้า ใจยังแกร่ง เดินสู่ฝัน
ชีวิตนี้ มีให้พบ และฝ่าฟัน
ตั้งจิตมั่น เดินข้างหน้า สู่หนทาง
อุปสรรค โรคภัย รึไข้พิษ
ทำร้ายจิต บอบบาง เช่นหญ้าฟาง
อย่าใจท้อ ด้วยคำว่า "สิ้นหนทาง"
เพราะบางที ยังมีทาง ให้เดินไป
สู้เข้าไว้ อย่าได้ท้อ ไปทุกเรื่อง
อย่าให้เปลือง คำติเตือน ที่บอกไว้
เจอความทุกข์ แล้วชีวิต จะหาไม่
โถ่ดวงใจ ไม่ได้จริง เลยทีเดียว
ทางยังมี ฝนยังพรำ ธรรมชาติ
ไม่ได้ขาด แต่ทางเดิน มันคดเคี้ยว
เดินซิเดิน มองที่ทาง อย่าเพิ่งเบี้ยว
อย่าลดเลี้ยว เปลี่ยนทาง เฉออกไป
มองเข้าไว้ แม้ยามใด ใจอ่อนล้า
ใช่จะว่า เดินคนเดียว ซะที่ไหน
มองทางนี้ เพื่อนยังมี เดินต่อไป
จะไม่ให้ห่างกัน เคียงกายา
แม้จะทุกข์ ก็ทุกข์ได้ แต่อย่ามาก
รู้ลำบาก ทำใจ ให้หายล้า
แต่อย่าลืม อนาคต อยู่ปลายตา
เดินเถิดหนา เราจะช่วย พยุงไป
12 กรกฎาคม 2548 21:58 น.
กล่องดนตรี
นอนหลับตา อุ่นกาย หัวหนุนหมอน
จิตมันอ่อน ก็พลอยฝัน และเพ้อหา
ภาพที่เห็น เป็นบุรุษ ผุดกายา
ทั้งวาจา คำพูด หวานละลาย
จำไม่ได้ ใบหน้า พ่อคนดี
นึกกี่ที ก็ไม่ออก เหมือนตาลาย
กลัวจริงจริง ว่าภาพเธอ จะเลือนหาย
กลัวสุดท้าย จะไม่ได้ ฝันเห็นเธอ
ทั้งคำพูด กวนกวน และหวานหวาน
มันละลาน หัวใจ จนจิตเพ้อ
นั่งนั่งอยู่ ยังค่อยพาล ใจละเมอ
คิดเรื่องเธอ คนแปลกหน้า ที่รักเอย
อยากให้มี ในความจริง ดูสักครั้ง
คนที่หวัง และแสนดี ไม่ละเลย
คนที่ไม่ ถอดทิ้ง อย่างที่เคย
คนที่เอ่ย ได้เหมือนกับเธอ ในฝันเรา
11 กรกฎาคม 2548 11:27 น.
กล่องดนตรี
รักนะรัก...รักเธอมากเคยรู้ไหม?
รักหมดใจ...หมดสิ้นแล้วในชีวิต
รักจนไม่...สามารถจะลิขิต
หัวใจติด...กับดักรักคนดี
ถ้าฉันมีทางเลือกจะไม่รัก
อยากยิ่งนักหยุดรักเธอคนคนนี้
ไม่เอาแล้ว...ไม่อยากทำให้คนดี
ต้องมามีความทรงจำที่มีเรา
ให้เธอไปกับหัวใจใสสะอาด
ตัดให้ขาดความสัมพันธ์ที่เริ่มเน่า
ไปเถอะเธอ...จงมีสุขไปกับเขา
คนที่เธอ...เอาหัวใจให้ไปเอย....
8 กรกฎาคม 2548 20:12 น.
กล่องดนตรี
ขออภัยผู้มีรักมาหยิบยื้น
ฉันยังฝืนยิ้มอยู่ในวันนี้
ยังไม่ได้โรคใจยังไม่หายดี
ขอโทษทีแต่ไม่ได้...ไม่ได้จริงๆ
หัวใจยังไม่กล้าท้าความรัก
ให้มาหักล้างใจหรือทอดทิ้ง
กลัวแล้วกลัวไม่เอาแล้วไปพักพิง
คนรักยิ่งให้ยืนเคียงอบอุ่นกาย
ยังคงหวาดระแวงใจมนุษย์
หาที่สุดแสนลึกจนเลือนหาย
ยังไม่อยากจะรักใครจนใจตาย
เพราะว่ารักมลายไม่เหลือเงา
แต่ไม่ได้เข้มแข็งจนปานนั้น
ใจก็สั่นและเหน็บหนาวด้วยความเหงา
แต่ไม่รู้ยังไม่อยากมีคำว่าเรา
กลัวจะเมาความรักจนตาลาย...
6 กรกฎาคม 2548 21:57 น.
กล่องดนตรี
ถ้าที่รักเธอ...มันมาก ก็ขอโทษ
ถ้ามันทำ ให้โกรธ ก็ขอร้อง
อย่าหนีหน้า อย่าตีจาก โปรดปรองดอง
จะคอยมอง เมื่อเธอ คืนกลับมา
ความทรงจำ ที่ดี ฉันจะรักษา
ถ้าวันไหน ผ่านมา อย่าเพิ่งทัก
หัวใจร้าว อยากยิ้มให้ แต่ขอพัก
ให้ความรัก มันเจือจาง ก่อนพบกัน
ที่จบลง ใช่เพราะเธอ แต่เพราะฉัน
จะไม่ให้ มันเป็น ข้อโต้แย้ง
โปรดอย่าปล่อย ให้อารมณ์ มาแทรกแซง
ฉันอ่อนแรง เกินจะต้าน พิษไข้ใจ