23 ตุลาคม 2547 21:51 น.
กล่องดนตรี
จุดจบของการเดินทาง...
ที่แสนห่างจากความจริง...
ทั้งที่เคยนั่งอิง... ร่มเงาของต้นไม้...
เหมือนว่าคล้าย... เธอจะลืมฉัน...
ทั้งที่เราพึ่งพิงกัน... ยามอ่อนแรง...
ความจริงเธออ่อนล้า... กับการรอคอยฉัน...
ที่ทุกๆวัน... ก็ยิ่งเดินช้าลง ช้าลง...
ไปเถอะ... ไม่ต้องคอย...
เพราะเส้นทางที่เธอเลือกเดิน... ไม่มีฉัน...
ไปเถอะ... สู่ความฝัน... ที่ฉันนั้นไม่มีวันได้รับรู้
***+++***+++***+++***+++***+++***
22 ตุลาคม 2547 20:38 น.
กล่องดนตรี
สักครั้ง... ได้โปรดมองฉัน...
ให้ความหวัง... สิ้นสุดลงตรงนี้...
ช่วยตอกย้ำ... ให้ช้ำเหมือนทุกที...
สุดท้ายนี้... ฉันก็คงจะจากลา...
***+++***+++***+++***+++***+++***+++***+++***
จะจำเธอไว้... แม้เธอไม่เคยจะจำฉันเลย...
21 ตุลาคม 2547 22:48 น.
กล่องดนตรี
อยากจะเห็น... อยากจะสัมผัส... อยากจะรับรู้...
แต่กลับดู... เหมือนว่าเธอ... ไม่เห็นฉัน...
ไม่มีค่า... ไม่คู่ควร... ไม่สำคัญ...
ไม่มี... แม้สักวัน... สักนาที...***
***+++***+++***+++***+++***+++***
25 มิถุนายน 2547 22:06 น.
กล่องดนตรี
วันนี้ฉันมีน้ำตา...มันไหลออกมาตรงนั้น
เธอนั่งมองมัน...แล้วส่งสายตาห่วงหามาให้
แต่ไม่เคยเลยที่จะพูดอะไร
ขอสักคำได้ไหม...โปรดถามสักฉันคำ
พยายามอีกสักนิดจะได้มั้ย
ถามให้มากกว่าหนึ่งคำขึ้นไปอีกสักนิด
เธอพูดหนึ่งคำ...ฉันตอบหนึ่งคำ...ไม่ใช่ว่าผิด
ก็แค่ถามอีกนิด...ให้ฉันได้คิดมากพอจะได้กล้าตอบเธอ
ทำไมเธอกับเค้าถึงเป็นเพื่อนกัน
ทั้งที่ฉันรักเค้าออกปานนี้
เธออีกคนดันมารักฉันซ้ำอีกที
ทุกข์สุดที่เธอมีใจแต่เค้าไม่มีให้ฉันแม้นิดเดียว
++++++++++ มองตาแล้วพูด อย่าเงียบอยู่แบบนั้น ++++++++++
++++++++++ ให้ฉันได้ตัดสินใจ ว่าใครที่ใช่จริงๆ ++++++++++
25 พฤษภาคม 2547 22:43 น.
กล่องดนตรี
น้ำตา...มักมาพร้อมกับความเศร้า
รู้รึเปล่ามันฝังลึกสักเพียงไหน
ความรู้สึกที่ฝังรากลึกลงในใจ
เจ็บแค่ไหนก็ทำได้แค่หลั้ง...น้ำตา
วันเวลา...แม้ผ่านเวียนพ้นข้ามคืน
เราก็ทนฝืนยิ้มได้แม้จะเศร้า
แต่ยิ่งยิ้มยิ่งฝืนยิ่งบางเบา
ยิ่งต้องเศร้าเพราะหมดหวัง...จะลืมมัน
สุดท้ายแล้ว...น้ำตาก็ยังไม่แห้ง
ยังไม่แร้งหมดไปจากความเศร้า
ยังคงเอ่อ...และไหลมาให้เรา
คนโง่เขลาได้คอยเช็ดอยู่ทุกวัน
หน้าส่วนตัว
951
