29 พฤศจิกายน 2545 01:07 น.
กล่องกลอนไม้ไผ่
ธันวาหน้าหนาวเข้ามาเยือน
นภาหม่นหมองดูมืดมึด
สายลมหนาวพัดเย็นเข้าในจิต
ดูมืดมึดเหมือนดั่งขั้วตะวัน
ทุกแห่งหนใบไม้ปลิวหล่นร่วง
หล่นสู่พื้น อันเย็นอย่างน้ำแข็ง
กิ่งก้านดอกไม้ดูไร้เรี่ยวแรง
ลมพัดแรง จึงร่วงหล่นปลิวไปไกล
ปลายนภาที่กว้างหนักหนา
ดูเย็นเย็น จับใจและเศร้าหมอง
เหมือนขาด เพื่อนรักที่เคยจับจอง
จึงเศร้าหมอง รอวัน หวนกลับมา
29 พฤศจิกายน 2545 01:00 น.
กล่องกลอนไม้ไผ่
น้องสาวอยากงอแงกับพี่..พี่รู้ไหม
อยากให้พี่คอยเอาใจใส่ดูแลฉัน
อยากให้พี่อบรมสั่งสอนกันทุกวัน
น้องสาวรู้สึกอบอุ่นในหัวใจ
พี่จ๋า...พี่เคยรู้ไหม
ว่าทำไมน้องสาวนั้นดื้อหนักหนา
น้องสาวอยากจะอ้อนตลอดเวลา...
ก้อเพราะว่าน้องสาวรักพี่ที่สุดเลย...
25 พฤศจิกายน 2545 03:03 น.
กล่องกลอนไม้ไผ่
อยากหนุนตัก เธอคนดี จะได้ไหม
เธอปลอบใจ อ่อนโยน กับฉันหนา
เธอคนดี คอยช่วย เช็ดน้ำตา
นิ่งซะนะ บอกฉัน อย่างแพร่วเบา
ในคืนนั้น ฉันหมองเศร้า ระทมจิต
ก้อไม่คิด จะร้องไห้ เธอรู้ไหม
อยากอดทน เข็มแข็ง สู้ต่อไป
แต่สุดท้าย น้ำก้อไหล ออกจากตา
25 พฤศจิกายน 2545 02:40 น.
กล่องกลอนไม้ไผ่
สุดขอบฟ้า ใจคนึง คร่ำครวญหา
เธอไม่มา วันนี้ ฉันเงียบเหงา
ใจรู้สึก ปวดร้าว อยู่ไม่เบา
ฉันนั่งเฝ้า มองฟ้า อยู่แสนไกล
ค่ำคืนนี้ เธอคนดี จะหลับฝัน
เธอจะฝัน ถึงกัน บ้างไหนหนอ
กับความรัก ที่ฉัน นั้นเฝ้ารอ
เธอคนดี ของฉัน เมื่อไรจะมา...
ฉันนั่งรอ จนหลับ ไปสักพัก
ยังงึกงัก หัวโขก จนต้องตื่น
ตื่นมาพร้อม ความเจ็บ ที่มาเยืยน
นั่งหัวโน มองฟ้า ที่แสนไกล...
23 พฤศจิกายน 2545 22:42 น.
กล่องกลอนไม้ไผ่
อย่าอ่อนแอ ท้อแท้ แม้สิ้นหวัง
อย่าหยุดหยั้งความฝันอันยิ่งใหญ่
อย่าหวาดหวั่นกับปัญหาใดใด
เข็มแข็งไว้สู้ไปด้วยใจเรา...
แล้วเริ่มต้นสิ่งใหม่วันพรุ่งนี้
เพื่อมีสิ่งดีดีดังเธอนั้นคิดฝัน
อย่ามั่วนั่งจมขมขื่นร้องไห้กัน
จงสู้...เพื่อวันใหม่ด้วยตัวเรา......
หน้าส่วนตัว
1360
