6 กุมภาพันธ์ 2548 15:57 น.
กลิ่นดิน
หากฟ้าส่งเธอมาพบฉัน
อยากให้เราอยู่คู่ร่วมชิดใกล้
ไม่มีห่างเหินเมินพรากไป
อยากให้ใจและกายอยู่ร่วมกัน
หากฟ้ามีดาวอยู่เคียงคู่
ดั่งทะเลโอบล้อมจันทร์
เหมือนแสงระยิบในความฝัน
ไฉนฉันไม่มีเธอ
ดวงตะวันสาดแสงแรงกล้า
ลมผ่านฟ้าข้ามฝั่งเข้าหาฝัน
เหมือนคลื่นซัดสาดเข้าหาทรายชั่วกัลป์
ไฉนฉันไม่มีเธอ
28 กุมภาพันธ์ 2547 22:46 น.
กลิ่นดิน
เหงา เศร้า
ไม่มีเรา ไม่มีเขา
ทุกอย่างมันเป็นสีเทา
ไม่มีเขา เราจะอยู่ไปทำไม
ชีวิตมันมีแต่ความเศร้า
มีเพียงเงาของเราอยู่รอบข้าง
เดินเตาะแตะเตะฝุ่นไปตามทาง
ร้องครวญครางว่า เหงาจัง
28 กุมภาพันธ์ 2547 22:42 น.
กลิ่นดิน
ความรู้สึกเหงา ความรู้สึกเศร้า
ความรู้สึกที่มีเงาเป็นเพื่อน
ความรู้สึกที่ คนอื่นไม่เหมือน
ความรู้สึกที่มันกระเทือนใจ
ความรู้สึกเหมือนตัวลำพัง
ความรู้สึกที่เหมือนฟ้าไม่ได้สร้างสรร เรามาให้
ความรู้สึกที่ไม่มีกำลังใจ
คือเมื่อตอนที่ไม่มีเธอ
2 กุมภาพันธ์ 2547 20:16 น.
กลิ่นดิน
ทำไมเธอถึงทิ้งฉันไป
ถ้าไม่มีใจบอกกันตรงๆก็ได้
ไม่ใช่หาคำพูดสวยๆมาอ้าง
ว่าฉันดีเกินไป
ฉันดีเกินไปสำหรับเธอตรงไหน
เธอบอกมาสิแล้วฉันจะเปลี่ยนให้
ฉันจะทำทุกอย่างให้เธอเปลี่ยนใจ
กลับมารักกันได้ไหมคนดี
2 กุมภาพันธ์ 2547 20:11 น.
กลิ่นดิน
กูร่ำเรียนไม่ได้ เลยวา
เขียนอ่านการศึกษา บ่กุ้ง
เรียนไปไม่รุ่งนา แม่ด่า ทั้งปี
สอบกี่ที่เหมือนซ้อม ซ่อมแล้ว ซ่อมอีก
หน้าส่วนตัว
956
