25 กรกฎาคม 2554 14:39 น.
กลั่นแก้ว
เพศหญิง..เพศชาย.....สามารถพูดคุยกันได้ไหม?
การที่เราพูดคุยหรือปรึกษาปัญหากับเพศตรงข้ามกับเรา...
จริงๆแล้วคำตอบของแต่ละคนก็แตกต่างกันออกไปแล้วแต่ความคิดเห็นของแต่ละคน
หากแต่ว่าความบริสุทธิ์ใจ..คือเครื่องหมายแห่งความถูกต้อง
ฉันคิดและเชื่ออย่างนั้น....
บางครั้งเรื่องราวมากมายเกิดขึ้นเราไม่สามารถที่จะบอกใครได้
แต่หนึ่งคนที่เราสามารถจะพูดคุยเราไว้ใจ(คิดว่าอย่างนั้น)
ทำให้เราสบายใจทำให้เรามีพลังหรือแรงก้าวเดินไปได้อีกครั้ง
ปัญหาของคนหนึ่งคนบางคนอาจมองว่าเป็นเรื่องเล็ก
แต่สำหรับคนอีกคนมันคือปัญหาใหญ่ก็ได้
ความรู้สึกผูกพัน ห่วงใย และความรู้สึกที่ดี มันไม่ได้มีข้อจำกัด
ว่าพ่อ แม่พี่ น้อง เพื่อน ญาติ หรือคนรัก หากแต่มันรวมถึงทุกคนที่
หวังดีและจริงใจกลับเรา
มิตรภาพก็เช่นกันมันไม่มีอะไรมาแบ่งแยกได้ไม่ว่า เพศ อายุ การศึกษา ฐานะ
หรือรูปร่างหน้าตา หากใช่ความจริงใจที่ออกมาจากภายในใจเราแล้ว
เพื่อนแท้หรือเพื่อนรักก็ไม่ได้หมายความว่าจะต้องเป็นเพศเดียวกัน
หากความคิด ความชอบความเห็นเราไปในทิศทางเดียวกัน..
The essence of man is inside;
Do not judge him vy his appearance.
แก่นแท้ของความเป็ฯคนอยู่ข้างใน
อย่าวินิจฉัยความเป็นคนจากข้างนอก
เพื่อนหรือคนรักหาไม่อยากหากเราจะหาเพื่อนแท้หรือคนที่รักเราที่ตัวตนเรานั้นหาอยากนะ..ความรู้สึกของคนโง่และเรียนน้อยอย่างฉันอาจจะแปลกและแตกต่างจากคนอื่น..
แล้วคุณคิดว่าไง?
15 กรกฎาคม 2554 19:45 น.
กลั่นแก้ว
ถ้ากล่าวถึงเพชร....ต่างก็นึกถึงของล้ำค่าที่มีมูลค่าแสนแพง
ถ้าหากมองอีกมุมหนึ่งเพชรก็คือก้อนหินก้อนหนึ่ง...
ซึ่งเป็นผลึกของคาร์บอนคล้ายถ่านผ่านการบ่มเพาะจนมีผลึกเรียงตัวที่สวยงาม
สำหรับฉันเพชรคือสัญลักษณ์ แห่งความบริสุทธิ์ และแข็งแกร่ง
9 กรกฎาคม 2554 14:06 น.
กลั่นแก้ว
ลูกชายวัยน่ารักของฉันเรียนหนังสือพอใช้ได้ไม่ได้เก่งมากแต่ความจำเป็นเลิศรับรองด้วยประกาศนียบัตร 7 ใบ แล้ว(คุณแม่แอบดีใจ)
ข้อเสียของลูกคือขี้เกลียด (อันนี้ไม่เหมือนแม่นะแม่ขี้เกลียดเป็นบางวัน)
ช่วงปิดเทอมก็ให้ลูกได้พักผ่อนสมองหน่อยท่องศัพท์วันละ 5 คำพอและเล่นเกมส์ในคอมพิวเตอร์ เด็กก็จะมากันเต็มไปหมด
ปรกติลูกและเด็กแถวบ้านก็เล่นทุกๆวันและก็เข้ามาอ่านใน thaipoem บ่อยๆเหมือนกัน เด็กชอบอ่านเรื่องสั้น แม่ชอบอ่านทุกอย่าง
ช่วงปิดเทอมลูกเล่นทั้งวันแถมไปเล่นที่ร้านอีกอนุญาติให้เล่นที่ร้านได้ไม่เกินสามชั่วโมงต่อวัน แต่ลูกเล่นเกินเวลาที่กำหนดซิ...
วันนั้นไปธุระให้อยู่บ้านกับป้าและตากลับมาถึงบ้านค่ำแล้วป้าบอกว่าไม่ยอมกลับบ้านมากินข้าวกินปลาเลยเล่นเกมส์ทั้งวัน
ถามลูกด้วยความโมโหว่าไปเล่นเกมส์ทั้งวันเลยเหรอ ลูกบอกไม่ได้เล่นไปเล่นบ่านเพื่อนไม่ได้เล่นเกมส์แต่ความจริงแล้วเดินไปถามที่ร้านเกมส์ก่อนแล้วว่าลูกมาเล่นกี่ชั่วโมง เจ้าของร้านบอกพึ่งกลับไม่นาน
ด้วยความโมโหถามลูกครั้งที่สองว่าไปเล่นเกมส์มาหรือเปล่า ลูกยืนยันคำตอบเดิม
ครั้งที่สาม ถามดังขึ้นอีก เพลี้ยะ เพลี๊ยะ เพลี๊ยะ สามทีที่หลัง
ลูกบอกไม่เจ็บแต่ร้องไห้ ฉันบอกลูกว่ามาม๊าก็ไม่เจ็บที่มือหลอกลูกแต่มาม๊าเจ็บที่ใจมากกว่า
แล้วเดินขึ้นบันไดลูกตะโกนว่าเดี๋ยวไม่เกิน 15 นาทีมาม๊าก็มาง้อ ฉันหันไปบอกลูกว่า 15 นาทีนั้นมาม๊าจะไม่พูดด้วยต่างหาก
ไม่ถึงนาทีลูกมาเคาะประตูเรียกบอกว่าขอโทษครับมาม๊า..ฉันเงียบไม่ตอบแต่ว่าฟังลูกพูดอยู่
ขอโทษครับ วันหลังไม่โกหกอีกแล้วครับสัญญา
ได้ยินคำนั้นฉันเปิดประตูมาหาลูกแล้วกอดเขาไว้บอกว่ามาม๊าไม่เคยโกรธจเลยนะแต่ไม่อยากได้ยินคำแก้ตัว ถ้าผิดขอโทษแล้วแก้ไขตัวเองดีกว่า
คำตอบ คือคำสัญญาของลูกต่างหากว่าจะไม่โกหกอีกแล้ว
............................................................
6 กรกฎาคม 2554 16:37 น.
กลั่นแก้ว
บางครั้งการที่เราจะสนิทหรือเราจะรู้จักใครสักคนโดยที่เราไม่ได้เห็นตัวเป็นๆของอีกฝ่ายมันก็น่ากลัวไม่น้อยเลยนะ...
ฉันเองก็เคยรู้สึกเช่นนั้นเหมือนกัน .....ฉันอยากจะรู้ข้อมูลของคนที่เราจะทำความรู้จักหรือพูดคุยด้วยให้มากที่สุด
เหตุผลคงไม่ใช่รูปร่างหน้าตา...แต่เวลาเราคุยผ่านเครื่องมือสื่อสารที่ทันสมัยโดยผ่านแป้นพิมพ์เราไม่สามารถเห็นแววตาของอีกฝ่ายได้เลย...
ความรู้สึกนึกคิดส่งผ่านทางแววตาและน้ำเสียงเสมอ....
4 กรกฎาคม 2554 12:26 น.
กลั่นแก้ว
หลังจากทำกายภาพบำบัด ฉันเริ่มก้าวเดินได้อีกครั้งแม้จะเดินได้แต่ก็ไม่ปรกติเหมือนคนทั่วไป..สภาพร่างกายเริ่มดีขึ้นเรื่อยๆ แต่สภาพจิตใจข้างใน....
น้ำตา....เริ่มเต็มสองเบ้าตา เหมือนเมฆหมอกลอยอยู่เต็มไปหมด ความรู้สึกแปลบเข้ามาที่ในหัวใจ เจ็บอย่างบอกไม่ถูก แล้วสมองก็สั่งให้ภาพในอดีตฉายเข้ามาเป็นฉากๆเหมือนฉายหนังซ้ำ.........
หน้าส่วนตัว
2908
