26 มีนาคม 2554 13:41 น.
กลั่นแก้ว
หลังจากการผ่าตัดเปลี่ยนแก้วตาของฟ้าใสวันนี้ก็วันที่7ครบกำหนดเปิดผ้าได้..คุณหมอแกะผ้าปิดตาให้ฟ้าใส
ฟ้าใสค่อยๆ ลืมตาขึ้นฟ้าใสมองเห็นคุณหมอและพยาบาลยืนอยู่ฟ้าใสถามหาจันทรา
คุณหมอบอกว่าหลังจากเขาบริจาคแก้วตาให้ฟ้าใสแล้วก็ฝากจดหมายไว้ให้ฟ้าใสด้วย...
น้ำตาไหลเต็มแก้มฟ้าใส..หลังจากคุณหมอเดินออกไปจากห้องแล้วฟ้าใสหยิบจดหมายขึ้นมาแล้วฉีกซองหยิบกระดาษออกมาดูมีกระดาษหนึ่งแผ่นและรูปถ่ายของจันทราอยู่...
ฟ้าใสมองภาพจันทรายืนยิ้มอยู่รู้สึกเหมือนคุ้นหน้าและเคยผูกพันกันมาก่อน
ฟ้าใสนั่งมองภาพนั้นอยู่นาน..นแล้วก็เอาจดหมายขึ้นมาอ่านจันทราเขียนไว้ว่า"ขอให้ฟ้าใสผ่านวันที่เลวร้ายไปได้นะยิ้มไว้นะเป็นกำลังใจให้ฟ้าใสเสมอ" จันทรา.....
ฟ้าใสได้แต่ยิ้มพร้อมทั้งน้ำตา..ฟ้าใสมองเห็นได้ก็เพราะจันทราได้มอบดวงตาให้ฟ้าใสถึงจะเป็นเพียงข้างเดียวที่มองเห็นกับมีความรู้สึกว่ามันแจ่มชัด และอบอุ่นอยู่ในใจ
จันทราไม่ได้ให้แค่การมองเห็นแต่..จันทราให้ชีวิตใหม่ทั้งชีวิตกับฟ้าใสหลังจากที่ฟ้าใสจมอยู่กับโลกมืดมานานมันแสนทรมานและยาวนานเหลือเกิน
ฟ้าใสออกไปยืนที่ข้างหน้าต่างลมพัดอ่อนๆตอนเย็นๆทอดสายตาไปที่ขอบฟ้าแล้วอธิฐานให้จันทรา.. เจอแต่เรื่องดีๆ มีสิ่งดีเข้ามาในชีวิต...
ฟ้าใสได้แต่ส่งความห่วงใยและปราถนาดีฝากไปกับเส้นขอบฟ้าเพราะไม่ว่าจันทราจะอยู่แห่งใดก็ตามพื้นฟ้าก็ยังเป็นพื้นฟ้าเดียวกัน...
ไม่รู้ว่าจันทราจะรับรู้บ้างหรือเปล่ากับสิ่งที่ฟ้าใสเฝ้าเพียรพยายามส่งไปให้จันทรา....
26 มีนาคม 2554 09:25 น.
กลั่นแก้ว
ฟ้าใสเด็กสาวหน้าตาธรรมดาๆคนหนึ่งมีชีวิตเรียบง่ายใช้ชีวิตไปวันๆ เขารักเสียงเพลงธรรมชาติ และการอ่าน
และเมื่อสองปีที่แล้วก็เกิดเหตุการณ์ที่เปลี่ยนชีวิตของเขา
เสียงลมแรง...ต้นไม้เอียงไปตามแรงลมและฝนก็ค่อยๆกระหน่ำลงมาจนมองเห็นทางข้างหน้าไม่ชัดฟ้าใสเอามือจับพวงมาลัยรถไว้แน่น แต่ก็ยังคงขับรถไปเรื่อยๆ คิดว่าขับไปอย่างช้าๆ ระมัดระวังคงไม่เป็นอะไร
โครม!!!! เสียงดังสนั่นและฟ้าใสหมดสติไป....
ฟ้าใสขยับตัวช้าๆเจ็บแปลบที่ดวงตา...โอ้ย...เจ็บเหลือเกิน
ก็อกๆๆๆ เสียงเคาะประตูดังขึ้นหมอ และ พยาบาลเดินมาที่ข้างเตียงฟ้าใสพยาบาลเอามือมากุมมือฟ้าใส
ฟ้าใสถามว่าเกิดอะไรขึ้นค่ะ? คุณหมอบอกว่ารถยนต์ของคุณชนกับรถสิบล้อมีพลเมืองดีนำตัวมาส่งที่โรงพยาบาลครับ
แล้วตาของฉัน...มองไม่เห็นอะไรเลยหมอบอกใจเย็นๆนะครับส่วนอื่นของร่างกายก็มีรอยฟอกช้ำ ส่วนดวงตาของคุณฟ้าใสกระจกรถกระเด็นเข้าไปทิ่มโดนแก้วตาทั้งสองข้างตอนนี้หมอได้ทำการผ่าเอาเศษกระจกออกให้แล้ว..แต่การมองเห็นของคุณ....
ฟ้าใสถามหมอแล้วมีโอกาสมองเห็นไหมค่ะคุณหมอ อืม...คุณหมอบอกต้องเปลี่ยนแก้วตาครับ...
กรี้ดดดดฟ้าใสร้องเสียงดังลั่น....
ฟ้าใสกับมารักษาตัวที่บ้าน..รู้สึกหมดหวังท้อแท้..ไม่อยากมีชีวิตต่อไปอีกแล้วร้องไห้ทุกวัน ร้อง ร้อง แล้วก็ร้อง
ฟ้าใสคิดว่าชีวิตนี้จะอยู่ได้อย่างไรกัน...ฮือ ฮือวัันและคืนผ่านไปอย่างไม่มีความหมายจมอยู่กับความเศร้าแต่มีชีวิตอยู่ได้เมื่อคิดถึงพ่อ แม่ และก็พี่ ฟ้าใสจะต้องสู้และผ่านมันไปให้ได้
และแล้ววันหนึ่งก็มีจดหมายมาถึงฟ้าใสบุรุษไปรณีย์ใจดีอ่านให้ฟ้าใสฟัง ทางโรงพยาบาลแจ้งว่ามีคนบริจาคแก้วตาให้ฟ้าใสไปทำการผ่าตัดรักษา
เมื่อถึงกำหนดวันฟ้าใส คุณหมอ และคุณจันทรา(ผู้ซึ่งบริจาคตาให้ฟ้าใส) คุณหมอบอกว่าคุณจันทราได้รับรู้เรื่องราวของฟ้าใสและมีความประสงค์มอบแก้วตาให้ฟ้าใส
ฟ้าใสยิ้มให้คุณจันทราพร้อมทั้งน้ำตาที่ไหลออกมาเต็มสองแก้มยิ้มทั้งๆ ที่ไม่เห็นหน้าคุณจันทรา และกล่าวขอบคุณจันทรา
20 มีนาคม 2554 17:51 น.
กลั่นแก้ว
.
แม่ : รู้ไหมทำไมน้ำตกจึงสวย
ลูก : ก็เพราะมันเป็นน้ำตกนะซิค่ะ
แม่ : ไม่ใช่หรอกจ๊ะ ที่น้ำตกสวยก็เพราะ
มันไม่กักเก็บน้ำไว้ในชั้นของตัวเองต่างหาก
ลูก : หมายความว่าไงค่ะแม่
แม่ : ลูกเคยสังเกตไหมล่ะว่า เวลาน้ำตกตกลงมาจาก
ชั้นหนึ่งแล้ว น้ำนั้นก็จะถูกส่งต่อลงไปอีกชั้นหนึ่งทันที
เพราะว่าวิธีที่น้ำตกไม่เห็นแก่ตัว แต่ยอมส่งน้ำที่ตกมา
จากชั้นอื่นแล้ว ส่งต่อกันไปเรื่อย ๆ อย่างนี้ น้ำตกถึงสวย
และ น้ำตกจึงยังคงเป็นน้ำตกที่มีเสน่ห์ไงล่ะลูก
ลูก : เข้าใจแล้วค่ะแม่
แม่ : อย่าลืมนะลูก ถ้าลูกอยากให้ตัวเองเป็นคนน่ารัก
ลูกควรจะเป็นอย่างน้ำตก หากมีสิ่งดี ๆ ตกมาถึงตัวลูก
อย่าเก็บสิ่งดี ๆ นั้นไว้ไว้คนเดียวเชียวนะ
ลูกต้องเรียนรู้ที่จะแบ่งปันออกไปให้มากที่สุด
มีก็แต่คนที่ "ให้" ออกไปเท่านั้นแหละลูก จึงจะเป็น
คนที่ได้รับ" อย่างแท้จริง
ลูก : ค่ะแม่ หนูจะจำไว้ว่า
"น้ำตกมีเสน่ห์เพราะไม่เคยหวงน้ำไว้กับตัวเอง"
หน้าส่วนตัว
1552
