31 พฤษภาคม 2554 18:24 น.
กลั่นแก้ว
นักกีวีซีไรต์ ท่านหนึ่งได้กล่าวไว้ว่าบทกวีที่มีความไพเราะบางครั้งไม่ต้องตรงตามฉันทลักษณ์จนหลงลืมความรู้สึกที่ใส่ลงไปในบทกวี ฉันอ่านอย่างไม่ค่อยเข้าใจเท่าไรเพราะว่าฉันเรียนค่อนข้างน้อย และที่สำคัญฉันแต่งบทกลอน โครง อะไรไม่เป็นเลย แต่ด้วยความรู้สึกที่ชอบอ่านและมีความรู้สึกว่าทุกครั้งที่ฉันได้อ่านฉันมีความสุข เหมือนตัวเองได้ล่องลอยไปตามบทกวี
จนมาวันนี้ฉันรู้สึกว่าตัวเองหลงรักบทกวี.....
บทกวีได้แทรกซึมเข้าไปอยู่ในหัวใจของฉันตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่สามารถบอกได้
ความสุข ความอบอุ่นใจ ทุกครั้งที่อ่าน
วันนี้ฉันจะลองแต่งโครง ตามความรู้สึกดู อาจจะไม่เพราะและไม่ถูกต้องตามฉันทลักษณ์แต่มันออกมาจากความรู้สึกของฉัน
ทุ่งทางทองส่องหล้า รอยวิถี
ทุ่งสักอาศรม บ่มกวี
วิหคนกดนตรี เริงรบำ
เพลงโลกอิสระ แกร่งกล้า ขอท้าฝัน
16 พฤษภาคม 2554 09:29 น.
กลั่นแก้ว
วันนี้ฉันมาพร้อมกับคำบอกลา..
เพียงหวังว่าเธอจะพบความสุข...
ผ่านพ้นเวลาห่วงแห่งความทุกข์
ฉันจะสุข..หากพบรอยยิ้มเธอ
ถึงแม้อยู่คนละฟากฝั่งฟ้า..
ถึงแม้จะอยู่ไกลกันนักหนา
ฉันไม่เคยลืมขอบคุณวันเวลา
ที่นำพาให้เรามาเจอกัน
ขอเพียงเธอจงจดจำเอาไว้
ไม่ใช่เพียงหลับฝันไปหลอกหนา
เพียงเธอลืมตา..เธอจะเห็นว่า
ฉันยังคงยืนอยู่ตรงที่เดิม...
ไม่ว่าหลับหรือตื่น
ฉันจะยืนอยู่ที่เดิม
อยู่ในใจเธอ..
ขอเธอจงรับรู้..
เธอก็คงอยู่
ในใจฉันเสมอ
นิรันดร.......
10 พฤษภาคม 2554 22:26 น.
กลั่นแก้ว
ฉันไม่รู้่ว่าโชคชะตา..
หรือว่าฟ้ากำหนด..
อาจเป็นบททดสอบ..
ชีวิตของฉััน...
ทุกก้าวทุกย่าง..
ชีวิตในแต่ละวัน..
ไม่ใช้ความฝัน..
แต่คือความเป็นจริง
เรื่องราวที่เข้ามา
ต่างๆนาๆให้เผชิญ
ล้วนเป็นทางเดิน..
ให้ฉันกล้าแกร่ง
แม้บางครั้ง..
ฉันแทบหมดแรง
แต่ฉันต้องเข้มแข็ง
ใช่ไหม...
นับแต่วันนี้..
ฉันจะไม่ร้องไห้...
ฉันไม่เคยคิดว่าตัวเองเก่ง..
ฉันไม่เคยคิดว่าฉันสวย..
ฉันไม่เคยคิดว่าฉันรวย...
แต่ฉันคิดเสมอว่าเป็นคนดี
แค่นี้ฉันก็สุขใจ...
9 พฤษภาคม 2554 23:17 น.
กลั่นแก้ว
ฉันเป็นตัวยุ่ง..
..ของเธอใช่ไหม
ฉันเป็นจอมดื้อ...
...ที่รั้นกับเธอทุกที
เธอรู้ใช่ไหม..
ทุกสิ่งที่ทำไม่ใช่..ไม่เชื่อ
เธอรู้ใช่ไหม....
..ที่ทำลงไป..
เพราะฉันนั้นรักเธอ
6 พฤษภาคม 2554 08:29 น.
กลั่นแก้ว
กว่าฉันจะก้าวผ่านคืนวันที่ร้าวราน
วันวานที่ทรมานว่านานสักเพียงใด
รู้บ้างไหมว่าฉันก็เจ็บ..เหน็บหนาว
เศร้าเพียงไหน..ขอเพียงสักคนที่เข้าใจ
เสียงของหัวใจ..ร้องไห้มากี่หน
ไม่ต้องการให้ทุกคนมาสงสาร
แต่ช่วยเข้าใจ..กันบ้างได้ไหม
ทุกสิ่งทุกอย่างที่เห็นและเป็นไป
(ฉันก็เจ็บเจียนตายอยู่แล้ว)
หน้าส่วนตัว
1109
