ใบคาน
ขอให้กาล เวลา รักษาให้
บาดแผลถูกทำร้าย ที่ได้จากฉัน
รู้ว่าคำขอโทษ แค่หายโกรธกัน
แต่ไม่ทำให้ความผูกพันธ์มันเจือจาง
ขอให้มีคนเข้าใจ ไวไวเถิด
ไม่อยากให้เธอเตลิด เกิดช่องว่าง
เปิดใจหน่อย ให้เขา เข้าปูทาง
คนข้างข้าง คนนั้น คงมั่นคง
อย่าว่ายัดเยียด กระเบียดกระใบ้
เธอต้องมีคนอยู่ใกล้และไหลหลง
ฉันรู้จักเธอดี.... ต้องมีที่ลง
ยามอัดอั้น เธอบ่ง ไม่พะวงค์ใคร
อย่างน้อยเราเอ๋ย เคยรักกัน
และไม่อยากรู้สึกผิดมากกว่านั้น เข้าใจใหม
หากเพราะฉันทำให้เธอเสียโอกาสไป
คงเป็นตราบาป ตราบใจ ไม่สิ้นลม
ยอมรับว่าเห็นแก่ตัวบ้าง
แต่บางอย่าง ต้องวางอยู่อย่างเหมาะสม
ไม่อยากเป็นต้นเหตุให้ใครเสียคน
และ