เจริญวัยยี่สิบเก้า พรรษา สิบเอ็ดปีที่กา กบาทให้ ประชาธิปไตยว่า บานเบ่ง นักแล พบแต่ทุจริตไซร้ แจกเบี้ยสินบน คนจนหรือก็ไร้ ขัดขืน ต้องกัดฟันกล้ำลืน รับไว้ เงินตราเปลี่ยนจุดยืน จนทั่ว ตรวจสอบมิอาจได้ พ่ายแพ้อิทธิพล ความหวังที่อยากได้ คนดี ยังอยู่ในฤดี ทุกผู้ การเมืองผ่านนานปี หาใช่ ควรเลย อ้างสิทธิตัวแทนสู้ เพื่อได้ประโยชน์ตน ครั้นได้ประโยชน์เข้า เมื่อใด ย่อมเก็บกินเรื่อยไป ไม่เว้น นี่แหละที่หวั่นใจ ยิ่งนัก ไทยเอย จะรอดพ้นหลีกเร
1334
5
0
หน้าส่วนตัว
