ผีขี้เมา
อยากฝากใจที่ร้าวและหนาวเหน็บ
ให้เธอเก็บรักษาเยียวยาแผล
ในวันนี้มีใครที่ไหนแล
จะมีแต่คนย่ำให้ช้ำตาย
เอาความช้ำมาฝากอย่างมากล้น
หวังพึ่งคน เคยรักสมัครหมาย
หากความหวังพังภินทร์บิ่นทะลาย
คงต้องวายปราณลง ณ ตรงนี้
รู้ตัวว่าผิดไปไม่ยั้งคิด
เหลิงชีวิตจนอับยับยู่ยี่
ไม่ฟังคำพร่ำเตือนเพื่อนคนดี
จึงหมองศรีมีคาวอื้อฉาวไป
กลับมาอย่างคนพ่ายแทบตายด้าน
มีแต่ความร้าวรานเกินขานไข
เจ็บครั้งนี้สาหัสถนัดใจ
ทนอยู่ได้เพียงหวังอีกครั้งเดียว
เธอเท่านั้นที่หมายได้พึ่งพัก
หากไม่รักกลับเมินปล่อยเดินเดี่ยว
จะไม่ว่าอะไรสักน้อยเชียว
ขอไปตายทางเปลี่ยวอย่างเดียวดาย...ฯ