......อยู่ตึกสูง กรุงใหญ่ รถไฟผ่าน มีหมอกม่าน มืดมัว ทั่วไปหมด เสียงคราคร่ำ มากมาย บรรดารถ คือทั้งหมด จำยอม ล้อมตัวเรา ......อยู่ตึกสูง กรุงใหญ่ รถไฟผ่าน ตาละลาน ด้วยแสง สีสดใส ยามฝนตก ลงมา ในคราใด ในหัวใจ ยิ่งเหงา เศร้าระทม ......คนอยู่ไกล ใครนะหลอก บอกคิดถึง เสียงอื้ออึง ลมฝน ปนความเหงา คนอยู่ไกล ใครเคยบอก กับพวกเรา จะมาเยือน เพื่อนเก่า ที่เฝ้ารอ .....ความคิดถึง เดินทาง กลางคืนเหงา ถึงเพื่อนเรา อยู่ไกล ให้ไปถึง ความมืดมิด ไม่อาจปิด จิตคะนึง จะด้นดั้น ส่งตรงถึง ทุกเวลา