ไม่รู้จะ เขียนอะไร ให้หายเศร้า ก็อยากเล่า แต่ใจ ไม่สนอง ไม่รู้จะ เขียนอะไร ใส่บทกรอง ไม่รู้จะ ปองคำใด ใส่กวี ด้วยตอนนี้ อยู่ในห้วง ของความหน่าย ไม่อยากป่าย ปีนฝัน อยากหันหนี มิอยากได้ สิ่งใด ใส่ชีวี เพียงอยากมี หนึ่งใจ ที่ให้กัน ยามลมหนาว พัดพราว ร้าวผันผ่าน กี่วันวาน ทุกข์ใจ ยามใฝ่ฝัน ในวันนี้ หนึ่งใจ ไร้ผูกพัน กี่คืนวัน รักลวง บ่วงใจเรา คงไม่หวัง ฝังใจ กับใครอีก ยอมเดินหลีก ใจโซ ยอมโง่เขลา จะไม่รับ ใจใคร ใส่บรรเทา ยามซึมเซา จะแข็งขืน.....ทนฝืนใจ ทิพย์โนราห์ พันดาว