กันนาเทวี
ฟังคำเขาบ่นเพ้อละเมอนัก
ล้วนอกหักอกเดาะเพราะรักหนี
เป็นกลอนเศร้าเว้าวอนอ้อนทั้งปี
คิดอีกทีปรับใจใหม่อีกครา
แค่เปลี่ยนใจเลิกตามถามหารัก
มิไสผลักรานเล่ห์เสน่ห์หา
แท้ที่จริงยังมั่นในสัจจา
ด้วยรักมาเต็มห้องใจใฝ่ดูแล
โลกร้อนรนคนร้อนรักมักเป็นทุกข์
วิ่งตามยุคหลงเตลิดเกิดบาดแผล
ยิ่งไขว่คว้าว้าวุ่นอุ่นดวงแด
หวังรักแท้แก้ปัญหาพาวุ่นวาย
พาลหลงทางอ้างว้างอย่างหงอยเหงา
มิสร่างเศร้าโศกตรมระทมหลาย
พึมพำเพ้อเผลอตัดพ้อต่อรักคลาย
ความหวังกลายบ่นท้อต่อตนเอง
พลิกใจฟื้นคืนให้ดังใฝ่ฝัน
หากรักกันทำไมไยข่มเหง
รักระแวงแทรกแซงใจวังเวง
มิหวั่นเกรงรักร้าวเจ้าอารมณ์
เปลี่ยนใจเถิดที่รักอย
1179
11
0
หน้าส่วนตัว
