...สักวันหนึ่งอยู่ที่ไหนใครบอกได้ อยู่ใกล้ๆหรือไกลสุดฟ้าเขียว อยู่ในน้ำอยู่บนฟ้าจันทร์รูปเคียว อยู่ที่เรียวไผ่โค้งโล่งสุดตา ...อันที่จริงวันนั้นอยู่แสนใกล้ อยู่ที่ใจในมือเราไม่ต้องหา อนาคตในมือนั้นปั้นขึ้นมา ใจศรัทธามุ่งมั่นฝันเป็นจริง ...อยู่คนเดียวก้อมีบ้างที่ท้อแท้ อาจอ่อนแอขาดคนที่คิดถึง หากหมดแรงตัวเราต้องคอยดึง สำคัญหนึ่งคือใจที่มั่นคง ...เราไม่รักตัวเองใครจะรัก อย่าผูกมัดกับใครไร้เหตุผล คนทุกคนมีวันหน้าทางของตน ก้าวให้พ้นขวากหนามที่เข้ามา