พุด
เมื่อเมฆฝนพายุร้ายพัดพ้นผ่าน
ดวงดอกรักแสนหวานบานรับขวัญ
ในเส้นทางสายรักแท้นิรันดร์
คือมหัศจรรย์ฝันวันงดงามนิยามภักดิ์
อดทนอภัยเมตตาเข้าใจ
หลอมดวงใจสองดวงแนบแน่นนัก
ผ่านมายาโลกย์กิเลสโศกเฝ้าทายทัก
หากจะรักจงลืมคำว่าเสียใจ
ไม่มีใดในโลกสมบูรณ์บริสุทธิ์
โลกสมมุติหยุดยึดมั่นทุกข์หวั่นไหว
เมื่อรักแล้วรักเลยนะดวงใจ
มิเป็นไรแม้นรักนั้นรอวันลา
เพราะรักคือการให้มิใช่ดอกละหรือ
ไม่ยึดถือครอบครองปองเหว่ว้า
ให้สัจจะรักษาคำมั่นสัญญา
คือศรัทธารักให้ภักดิ์ภูมิ ตราบชั่วกาล..!
http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song480.html
คำมั่นสัญญา
ถึง ม้วยดิน สิ้นฟ้า มหา