ธรรมาภิวัฏ
..โอ้หล่ะหนอ
ตะวันรอนเมื่อตอนเที่ยง
ระอุผ่าวแผ่วเพี้ยงบรรลัยผลาญ
ร้อนอรุโณสีห อโยทาน
ดุจจักผลาญวอดวายใต้พระเพลิง
เพลิงมิแผ่วลมมิพัดด้วยพลัดพล้าย
พระลบร้ายด้วยลอยรอแต่พอเนิ่น
นานสิแน่วแผ่วลงไปใจบ่เพลิน
เพราะรอพลบลบเติมชีวตา
สิออกแดดจักแสดแสบผิ ว ต้อง
อนาจสิ่งนิ่งนอนกระไรหวา
จักฉวยร่มบดอุดรพระสุริยา
ด้วยแพร่งพาผ่านแผ้วแนวสุรีย์
ธานีแน่แน่นขนัดถนัดถนน
ด้วยวายุมหาชนจนล้นปลี่
จักเบียดเสียดเยียดยัดถนัดที
จักแหวกคลื่นกรณีประดังไป
ฝ่าฟันสู่จุดหมายที่ปลายหน้า
จักโหนหิ้วคิ้วขาพาหวั่นไหว
เพียงเจ็ดเฟื้องสลึงบาทแทบขาดใจ
ถึงลาภได้ลงพนักพักอาสน์เอม
เดินสิเดินชมตลาดศาสน์สถาน
จวบชื่นแล้
917
6
0
หน้าส่วนตัว
