เสียงเครื่องชนสนั่น บนฟ้านั้นเกิดลูกไฟ ตึกแฝดตั้งสูงใหญ่ กลางมหานครินทร์ กรีดร้องเสียงร่ำให้ ใครหนอทำช้ำชีวิน มองดูน้ำตาริน ได้แต่เหลียวส่งคำวอน ไม่นานพังถล่ม ผู้คนจมในกองฟอน ไร้สิทธิ์จะอ้อนวอน ข้าทำผิดประการใด มืดบอดเป็นใบ้บ้า จะเข่นฆ่ากันไปใย ร่วมโลกเดียวกันไม่ มีหัวใจหรือต่างกัน ถ้าคนคือศรัตรู ฆ่าหมดหมู่ใครอยู่กับฉัน ศัตรูที่ร้ายนั่น คือกิเลสเครื่องเผาใจ ด่าวดิ้นด้วยแรงอยาก อาฆาตแค้นลุกเป็นไฟ สันติภาพเกิดได้ ด้วยเมตตาและอดทน ..........................เด็กเมืองยศ..............