ฤทธิ์ ศรีดวง
เรือลำเก่าซ้ำซ่อมจนซอมซ่อ
ถอนสมอกลางคลื่นในคืนเปลี่ยว
มีจันทร์ทองนำทางเพียงอย่างเดียว
ลอยโดดเดี่ยวลำพังกลางทะเล
บรรทุกปลาเต็มลำเกินน้ำหนัก
โกลนจะหักเรือเอียงกระเท่เร่
พอลมปั่นเลป่วนก็ซวนเซ
แทบจะเทข้าวของลงท้องน้ำ
โรยกำลังแรงเครื่องแหละเฟืองท้าย
หากลมร้ายพรายน้ำคำรามร่ำ
จะหันหัวเรือหาชะตากรรม
หรือหาถ้ำเข้าจอดเพื่อปลอดภัย
เขียนปูมเรือร้อยเล่มด้วยเข็มทิศ
ชั่วชีวิตนอกตลิ่งนั้นยิ่งใหญ่
ผ่านน่านน้ำกรำคลื่นเป็นหมื่นไมล์
จะกางใบจนหมดปลดระวาง
ฝ่าสลัดทมิฬหินโสโครก
พายุโยกเรือเอียงฟ้าเปรี้ยงปร้าง
กี่ครั้งหลบหลงออกนอกเส้นทาง
ผู้หันหางเสือกลับคือกัปตัน
จนรุ่งแจ้งแสงเรืองกลับเห
1760
14
0
หน้าส่วนตัว
