เวทย์
ห้องใจร้างขาดรักนานนักแล้ว
และวี่แววความหวานป่วยการหวัง
คนที่ถูกเขาทิ้งเหมือนชิงชัง
ภาพความหลังคอยหลอนจนอ่อนแอ
เป็นหัวใจที่มันหวั่นผวา
กลัวใครมาใกล้ชิดสะกิดแผล
ใจไร้ค่าไร้คู่คอยดูแล
จึงมีแต่ความตรมทับถมใจ
ผ่านคืนวันอ้างว้างอย่างปวดร้าว
ผ่านความหนาวเนิ่นนานเกินทานไหว
ผ่านทุกข์ร้อนที่รุมเหมือนสุมไฟ
ผ่านหมองไหม้ฟ้ามืดฝันชืดชา
คนว้าเหว่วังเวงรอเพลงหวาน
ทรมานใจมากแทบอยากบ้า
จนกระทั่งมีเธอเผลอเมตตา
ปลุกศรัทธาอีกทีชุบชีวิต
รอยระแหงแห่งใจในคราวขื่น
กลับชุ่มชื่นด้วยรักที่ศักดิ์สิทธิ์
เธอคนดีดั่งน้ำอำมฤต
ช่วยถอนพิษสมานแผลแก้โรคใจ
ขอบคุณเธอเทวีที่แสนหวาน
สำหรับการเยียวยารัก
1474
26
0
หน้าส่วนตัว
