พันดาว
*-=.-=.-=.-=.-=.-=.-=.-=.-=.-=.-=.-=.-=.-=.-=.*
เป็นเวลาเนิ่นนานที่ฉันไม่กล้าเปิดลิ้นชัก.... ไม่แม้อยากจะมองเห็น
ไม่อยากเห็นหลายๆสิ่ง กลัวความทรงจำ... ยอมรับว่า สงสารใจตัวเอง...
ฉันจึงผนึกเรื่องราวที่อยากลืม ไว้ในลิ้นชักไม้สีขาวจาง
...ผ่านมาเนิ่นนาน นานจนลืมว่า นานเท่าไหร่
รู้อีกที ฉันก็มายืนหน้าลิ้นชักไม้สีเก่า
ไม่หวั่นไหว เหมือนวันเวลาเก่า...
แต่รู้สึกเหมือน กำลังกลับไปเปิดกระปุกแห่งความทรงจำ.. ของใครคนหนึ่ง
ฉันเปิดลิ้นชักอย่างช้าๆ ... พร้อมความทรงจำเก่าๆ ที่พร่างพรูกลับมา...
*-=.-=.-=.-=.-=.-=.-=.-=.-=.-=.-=.-=.-=.-=.-=.*
ตั๋วดูหนัง... ยังเล่าเรื่องราวได้ดี
ดินสอสี.