คอยจนหลับ คาโต๊ะ เครื่องคอมพี่ น้องคนดี อยู่ไหน ใยห่างเหิร หรือมีเพื่อน คุยด้วย จึงเพลิดเพลิน เธอจึงเมิน หนีหน้าไป ไม่มาแล ตัวพี่นั้น มันต่ำต้อย น้อยใจนัก คนที่รัก ยังหนีไกล ไม่แยแส ทนหม่นหมอง ครองความเหงา เศร้าใจแท้ เหมือนมีแผล ที่กลางใจ ให้ทุกข์ตรม หวังลมลม แล้งแล้ง มาแกล้งหลอก คำที่บอก ว่ารักนั้น มันขื่นขม รักไม่จริง ทิ้งกันไป ให้ระทม แม่เอวกลม ช่างทำได้ ใจร้ายจริง