คีตากะ
อยากจะร้องเพลงกล่อมทำนองซึ้ง
มอบเธอซึ่งปวดร้าวคราวสับสน
เรื่องราวรักรบกวนชวนวกวน
จากตัวตนบางใครในวันวาน
เธออาจท้อต่อใจที่ไหวหวั่น
สุดจะกลั้นน้ำตาพาร้าวฉาน
กัดกร่อนทรวงเนิ่นมาพร่าซมซาน
มันจะผ่าน...ผ่านไปอย่าได้เกรง
หากเหนื่อยนักพักก่อนย้อนดูจิต
เพียงความคิดเคลื่อนไหวไล่ข่มเหง
ใครเล่าใครตอกย้ำซ้ำตัวเอง
ประพันธ์เพลงบทเศร้ามาเนานาน
เธอทำดีที่สุดแล้วแก้วตาเอ๋ย
ทุกคนเคยพลาดผิดหลงทิศสถาน
เพียงบทเรียนสอนใจในวันวาน
ให้เธอหาญวันพรุ่งรุ่งทิวา
ฟ้าคงรู้สิ่งเธอพบเจอผ่าน
ดินคงจารจดไว้ให้ศึกษา
แม้ไร้คนเข้าใจในกานดา
อย่าลืมว่ามีฉันนั้นอีกคน...
1227
1
0
หน้าส่วนตัว
