ศรรกรา
อยากลองแต่งนิทานยาว ๆ สักเรื่อง หวังว่าเพื่อน ๆ ทนอ่านหน่อยนะค่ะ เพราะ หรือไม่เพราะยังไง ก็ขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วย มันอาจมีแง่คิดดี ๆ สอดแทรกอยู่ในนั้น
มีชายแก่ ฐานะดี มีลูกหนึ่ง
หวังเพียงพึ่ง ลูกชาย ไว้หนักหนา
พ่อนับวัน ก็มีแต่ แก่ชรา
ให้ลูกยา ปรนนิบัติ และพัดวี
สมบัติพ่อ ที่ก่อร่าง สร้างนานนับ
แม้ชีพดับ ทรัพย์เหลือใช้ อย่างเต็มที่
ลูกลำบาก ยากเข็ญ เป็นไม่มี
เพราะพ่อนี้ ปูทางให้ เจ้าสบาย
แล้ววันหนึ่ง ชายแก่ เรียกลูกรัก
ให้ตระหนัก สิ่งที่ให้ ก่อนจะสาย
พ่อจะยก สมบัติ เพื่อเลี้ยงกาย
หากพ่อตาย เจ้าจะได้ มีใช้กิน
หลังจากพ่อ ยกสมบัติ นั้นไม่น