น้ำตกตกลงสู่พื้นล่าง มิอาจขวางกระแสธารของมันได้ จักฝืนให้ไหลย้อนกลับมาแล้วกลับไป หาไม่ต้องพลิกโลกตั้งกฎเอง เปรียบดังความรู้ที่อยู่กับอาจารย์ เป็นต้นธารน้ำตกบนสันเขา อยากได้ต้องทำให้ต่ำกว่าคือใจเรา ไม่หลงมัวเมาเย่อหยิ่งจิตพองลม หากแต่เรามีจิตใจที่อ่อนน้อม ก็จะพร้อมจิตกายรับรู้ได้ สิ่งที่เราอยากได้จักคลี่คลาย ความรู้ย่อมผ่อนถ่ายลงสู่ในตัวเรา ธรรมข้อนี้เป็นที่สิ่งมงคลยิ่ง อย่าได้ทิ้งจิตอ่อนน้อมถ่อมตนหนอ อานิสงส์ส่งผลบุญมากมายหลายข้อ จงทำต่อให้เป็นนิจจิตมงคล
13
1
0
หน้าส่วนตัว
