ฟา
หมุดกี่ตัวตอกหัวใจเอาไว้ติด
เพื่อแนบชิดคนคิดพิสมัย
มิมีทางดอกจะมอบใจ
นอบนบไว้แทบอกให้อกตรม
มิมีรักมามอบรึตอบรับ
จะตื่นหลับคงมิสุขตามเหมาะสม
ใช่ว่าอยู่แล้วจะรักได้เกลียวกลม
ด้วยอารมณ์หัวใจไร้บัญชา
ถ้อยร้อยคำพร่ำหวานที่ขานบอก
ตามิหลับหลงหรอกในภาษา
แต่หมื่นถ้อยที่เอ่ยเผยวาจา
ช่างเต็มเปี่ยมปรารถนาที่แสนดี
หามีใครที่ไหนจะพรากได้
รักจากใจที่กล่าวให้จากน้องนี้
มิใช่หลงคารมที่เอื้อนดี
แต่เพราะพี่แสนดีด้วยใจจริง
ตะวันผ่านดาวเกลื่อนเลื่อนให้เห็น
ก็คงเป็นเหมือนเก่าในทุกสิ่ง
ห่างยังห่วงหวงใจเหลือเกินจริง
ด้วยรู้สึกรักนิ่งแนบนานเนา
ถึงคนไหนใครเขาจะกล่าวถ้อย