แก้วประภัสสร
ถนนสายนี้
มีผู้คนมากมาย
ใบไม้ปลิวไสว
สายลมพัดผ่าน
เสียงผู้คนหัวเราะ
เต็มไปด้วยสนุกสนาน
ชีวิตดูชื่นบาน
ตามกาลและเวลา
ผ่านทุกวัน....
ชีวิตก็เป็นเช่นวานนี้
ผู้คนที่มี
ก็เหมือนวานวันเวลา
ผ่านไปหลายปี..
กลับไปที่เคยคุ้นตา
ผู้คนที่ผ่านมา
ต่างชราแล้วจากไป
สายลมที่พัดเย็น
เปลี่ยนเป็นร้อนแผดเผา
ต้นไม้ก็อับเฉา
บางเบาไม่มีใบ
ชีวิตคนก็แปรเปลี่ยน
หมุนเวียนตามกาลเวลา
เคยร่ำรวยและหรูหรา
อาจพลิกชะตากลับมาจน
ทุกคนล้วนเดินดิน
อย่ายึดติดอะไร
ที่ไม่เป็นนิจสิน
สุดท้ายต่างดับสิ้น
เช่นนี้แหละชีวิต...........
เช่นนี้แหละชีวิต....