เพชรพรรณราย
กาลเวลาคงรักษาค่าซื่อสัตย์
ไม่เร่งรัดขัดฝืนมันลื่นไหล
ไม่เคยคดลดเลี้ยวเบี้ยวใครใคร
มันเดินไปในหน้าที่ที่ควรเป็น
จักรวาลไพศาลใหญ่อันไกลกว้าง
สุดเวิ้งว้างห่างไกลยากไปเห็น
มีเวลารักษาไว้ในกฎเกณฑ์
มิได้เว้นเกณฑ์อันนี้ทุกที่ทาง
โลกใบนี้ที่เราอยู่ผู้อาศัย
ก็คงไว้ในกฎกำหนดสร้าง
กาลเวลาพาเดินไปไม่วายวาง
เช่นทุกอย่างต่างถูกร่างสร้างขึ้นมา
เรามนุษย์สุดสั้นอันชีวิต
มันน้อยนิดลิขิตวางถูกร่างค่า
เพราะต้องเดินเผชิญไปในเวลา
เพื่อค้นหาค่าความฝันหมายมั่นมือ
เพราะเวลาค่ามันน้อยอย่าปล่อยผ่าน
จงคิดอ่านสานฝันอันยึดถือ
อย่าสะเพร่าเอามาทิ้งสิ่งปรนปรือ
จงแย่งยื้อซื้อหาพยายาม
หากเวลาพาสิ้