ธรรม-ชาติบรรสานใจกู หนึ่ง เป็นเถิดดาวก่องฟ้า ปักษ์แรม เพียงส่องเพียงทอฉาย แก่พื้น เป็นเถิดกลีบสุมาลย์แซม สีสาด เพียงแต่งโลกให้ชื้น แก่ตา ฯ เป็นเถิดเม็ดน้ำค้าง ก่องพราว เอื้อร่างร่วง โรยพนา เท่านั้น เป็นเถิดเศษเมฆขาว ฟายฟ่อง เพียงเก็บน้ำไว้คั้น แก่คน ฯ ธรรม-ชาติบรรสานใจกู สอง เป็นเถิดเยี่ยงซับน้ำ อาบไพร ไป่พบผู้ยินยล