ฟ้าฟื้า ธรรมชาติ
เสร็จทำนากลับบ้านมากะควาย
อาทิตย์อุทัยจะลับลาแล้วฟ้าค่ำ
หอมสาบน้ำโคลนนาคราคราดไถ
ค่ำแล้วค่ำบอกนาว่าจะไป
ขึ้นขี่ควายฟังเสียงแคนละแล่นมา
สุดสะแนนให้หยุดฟังดังลายเศร้า
ดูหงอยเหงาจากเคยฟังครั้งก่อนหน้า
ต้อยแล่นแตรเบาแต่ก้องทุกท้องนา
และเพลงแคนลำนำช้ากว่าควรเป็น
นกโบยบินเที่ยวฟ้ากว้างคืนรวงรัง
สดับฟังภาษานกที่พบเห็น
ไปสุดหล้าฟ้าที่รักไม่ยากเย็น
คงโลดเล่นตามประสาปักษาพันธุ์
ขี่หลังควายเหมือนลอยลมชมทิวทุ่ง
กางแขนกางกว้างและสูงอย่างสุขสันต์
กางเหมือนปีกจะโบยบินจินตนาการ
กลับสู่บ้านสู่หนบนที่นั้น
ฟังสิฟังกางแขนฟังฟังธรรมชาติ
ที่ลึกซึ้งเกินอำนาจสกัดกั้น
ณ เวลาขณะใดในจ