.:+: พริ้มเพรา :+:.
อยากให้เธอรู้ไว้ .. ว่าฉันไม่ได้เต็มใจที่จะเดินจากลา
แต่ในวันนี้ฉันเหนื่อยใจจนล้า .. ไม่อาจทนความเหว่ว้า .. ได้อยู่ไหว
ขอหันหลังกลับ .. พับความเจ็บช้ำ .. ล้นหัวใจ
จะขอก้าวเดินจากไกล .. จากเส้นทางที่ร้างไร้ .. วังเวง
ฉันกอดตัวเองท่ามกลางความอ้างว้าง .. ที่เหน็บหนาว
สายฝนเริ่มว่างเปล่า .. แต่สายลมเหงายังพัดผ่านมาเบาๆ .. เหมือนคล้ายจะข่มเหง
ภาพเธอยังรั้งตรึง .. บทเพลงบทซึ้ง .. ยังคงบรรเลง
น้ำตาเหมือนไม่เคยหวั่นเกรง .. รินไหลเพิ่มความว้างเว้ง จับใจ
ไม่เป็นไร .. ฉันจะไม่ร้าวรอน
ความอาทร .. ในบ้างเสี้ยวของใจที่อาวรณ์ .. เธอหยุดก่อนได้ไหม
อย่าทำร้ายฉันอีกเลย .. อย่า
974
4
0
หน้าส่วนตัว
