บ่...สนจัย
วันนี้....ที่เป็น....เรา.....สอง....คน
ณ วันนี้ฟ้าสว่างกลางฝนพร่ำ
มักตอกย้ำความทรงจำที่ผันผ่าน
ใจของฉันเคยเหงาและซมซาน
เสมือนกับฟ้าครำรามกลางฝนพร่ำ
วันเวลาเคลื่อนไปไม่ไหลกลับ
ได้รู้จักชายผู้หนึ่งรำพึงหา
เราคบกันภาษาเพื่อนตลอดมา
แล้วเวลาก็เปลี่ยนเป็นภาษาใจ
สาม-สี่ ปีที่คบประสาเพื่อน
ไม่ลางเลื่อนยังฝังจิตมิรู้หาย
จำได้ว่าอยู่มาก็เปลี่ยนไป
เธอเขยิบมาใกล้ฉันเข้าทุกที
วันเวลาผ่านไปใจประสาน
เราพยายามปรับตัวเข้ากันได้
จากวันนั้นถึงวันนี้ฉันดีใจ
ที่เธอ...ฉัน....เราสองได้ก้าวเท้าไปด้วยกัน
จาก Somnuk Liangbumroong
" ความทุกข์ของเด็กวิทย์"
เพิ่งรู้ว่าเด็กวิทย์มีชีวิตไม่ราบรื่น
ได
10
0
0
หน้าส่วนตัว
