ฉันมิใช่นกแสกคนแปลกหน้า เธอทำท่ารังเกียจมองเดียดฉันท์ แค่มีใจดวงหนึ่งคิดถึงกัน ทุกทุกวันอย่างนี้มีเรื่อยไป มอบความรักความห่วงมิลวงหลอก กลับโดนตอกด้วยคำทำหมั่นไส้ ชาติที่แล้วฉันร่วมทำกรรมอันใด เธอจึงไม่สังเวชและเมตตา รู้ดีแล้วว่ามีรักมักต้องช้ำ แม้เธอทำให้อกหักเจ็บหนักหนา แลกกับการอยู่ใกล้ในทุกครา ฉันไม่ว่าหรอกนะจ๊ะคนดี ใจเอ๋ยใจไม่เข็ดเข่าเช็คหน้า ยอมทนบ้าอับอายขายศักดิ์ศรี หวังสักวันเธอเมตตาและปรานี เป็นเทพีหัวใจไม่เลือดเย็น
1016
3
0
หน้าส่วนตัว
