** หากมองดู เศษกระดาษ ที่วาดหมึก ถูกจารึก สิ่งใด ข้างในหนอ ล้วนมากมาย ร้อยเรียง ไม่เพียงพอ เติมแต้มต่อ แต่งสี ที่ควรเป็น หากหยดหมึก สีดำ จำต้องรู้ ความมืดอยู่ แห่งใด มองให้เห็น หยดหมึกขาว สกาวใส ไม่ลำเค็ญ กลับกลายเป็น สีเทา ที่เงามัว ชีวิตเรา ไม่มีขาว เด่นพราวพร่าง รอยดำด่าง ปะปน ระคนทั่ว อยู่ที่ตน ต้องลดละ ประคองตัว ให้พ้นชั่ว สู่ทางดี มีเมตตา คุณค่าคน นั้นเป็น เช่นกระดาษ หมึกที่วาด ประดับไว้ ให้หรรษา แม้เป็นเพียง เศษกระดาษ ด้อยราคา แต่คุณค่า แห่งตน คือผลงาน......ฯ