เปเป้ซังแม่มู๋ผู้เดียวดาย
คนเราหนอคนเราช่างเดายาก
ช่างลำบากกับการล่วงรู้ใจเขา
แม้เป็นคนสนิทข้างตัวเรา
แต่เมื่อเอาเข้าจริงจริงไม่รู้เลย
ในใจเธอฉันคิดว่าฉันรู้หมด
ว่ากำสรดสดชื่นแม้ไม่เผย
แต่ฉันนั้นคิดผิดทุกสิ่งเลย
ฉันไม่เคยล่วงรู้ถึงในใจเธอ
แม้เธอหลอกบอกว่าเขานั้นแค่เพื่อน
ทำแชเชือนเหมือนไม่ใช่จงอย่าเพ้อ
แต่คนนั้นเป็นคนทำเธอละเมอ
ใจเผลอเรอหลงรักเข้าเต็มเปา
แม้กระนั้นยังทำท่าว่ารักฉัน
โอบกอดกันป้อนคำหวานปานตาลเคล้า
เมื่อนึกถึงวันวานรักของเรา
เรามันเขลาโดนเขาหลอกน่าละอาย
ในที่สุดก็มาถึงวันแยกทาง
เพราะเธอสร้างสัมพันธ์รักอย่างใจร้าย
เธอบอกว่ายังรักฉันไม่เสื่อมคลาย
แต่เลือกสายทางเดินไปกับเขา