สิ้นแสงตะวันลับ กระท่อมทับปลายนาแลว้าเหว่ ลมชายทุ่งพรมหวนพริ้วรวนเร สุดคะเนทิศทางที่พร่างพรม แสงตะเกียงยามพลบ สาดแสงสบเฒ่าชราหลับตาข่ม ค่ำคืนแห่งชีวิตลิขิตปม เช่นสายลมเลยลับไปกับวัย ล่วงวิถีตามยะถา พานพบค่าใดปลงความสงสัย สร้างกำเนิดเกิดก่อต่อสิ่งใด สิ้นสุดไร้แลสิ้นหรือยินดี ยังแต่ลมอันไร้ค่า กับน้ำตากังวลที่ล้นปรี่ ลมสุดท้ายหมายใดให้ชีวี รอนานปีในชะตาเอกานัก สุมฟืนท่อนสุดท้าย ก่อนล้มกายพักทรวงอันหน่วงหนัก เฒ่าชราสุมไฟอิงนอนพิงพัก เดือนดาวทักใจฝันวันสิ้นตรม เฝ้าฝันรอวันพรุ่งจักรุ่งแจ้ง