somebody
ที่ผ่านมาไม่เคยคิดจะคบใคร
เริ่มหวั่นไหวเมื่อเธอมาใกล้ชิด
เริ่มมีใจเมื่อเธอเริ่มสนิท
เริ่มจะคิดกับเธอเกินพี่ชาย
แต่ก่อนนั้นหัวใจไม่หวั่นไหว
แต่ทำไมไม่รู้เกิดใจหาย
รู้สึกกลัวทุกครั้งและวุ่นวาย
ที่เธอหายหน้าไปไม่พบเจอ
พอพบหน้าตาสบตาให้ใจหวั่น
ใจก็สั่นปากก็สั่นอยู่เสมอ
เป็นแบบนี้ทุกครั้งที่พบเธอ
ทั้งละเมอฝันถึงยามค่ำคืน
ตื่นตอนเช้าสุขใจจะหาไหน
ยามคนไกลต้นสายไม่ขัดขืน
คอยโทรหาทุกวันเป็นตัวยืน
ทั้งยามตื่นก่อนนอนสวัสดี
อบอุ่นใจหาใครเทียบเท่าได้
หัวใจไร้หม่นหมองผ่องสุขขี
จะยามใดหัวใจช่างมากมี
รักจากพี่คนดีเพียรส่งมา
จึงมอบใจถวายให้ด้วยรักแท้
ไร้ข้อแม้หัวใจให้กังขา
อยากบ