เสี้ยววินาที... มาจับมือและอยู่ข้างๆ ฉันคนนี้จะได้ไหม.. ปวดร้าวเหลือเกิน กับทุกๆ สิ่งที่เข้ามาทำร้ายจิตใจ.. ทรมานจนเดินต่อไปไม่ไหว..อยากได้กำลังใจจากเธอคนดี ให้ฉันได้หรือเปล่า.... ไม่อยากนอนหนาวเดียวดายลำพังในค่ำคืนนี้.. ยิ่งมองฟ้ากว้าง ๆฉันยิ่งรู้สึกเหว่ว้าอ้างว้างสิ้นดี... จนไม่อาจห้ามน้ำตา..ที่มี เพราะฉันอ่อนแอเกินทน...