ก้าวย่างเข้ากุมภาใจเริ่มสั่น วันสอบนั้นเริ่มใกล้ไม่ถอยนี้ ไม่ใช่กลัวสอบไม่ได้หวั่นชีวี แค่กูนี้กลัวเสียตัวมึงไป จบม.3กู..มึงคงต้องห่าง ความอ้าวว้างคงก่อตัวอยู่ใกล้ๆ จากที่เคยร่วมทุกข์สุขกันไป เมื่อห่างไกลใจมึงคงลืมกู ก่อนห่างไกลกูมีคำจะบอก ในสมองแม่งมีแต่คำนี้ กูรักมึงจงจำไว้ดีๆ กูคนนี้ก็จะจำให้ขึ้นใจ